Aleiodes axaceei to gatunek błonkówki, który należy do rodziny męczelkowatych.
Taksonomia
Gatunek został po raz pierwszy opisany w 2009 roku przez Josepha C. Fortiera. Holotyp został zebrany 14 lipca 1964 roku, około 10 km na wschód od Durango w Meksyku przez W.R.M. Masona. W tym samym regionie i czasie odnaleziono również trzy paratypy, składające się z dwóch samic i jednego samca. Epitet gatunkowy upamiętnia plemię Axacee, które niegdyś zamieszkiwało okolice, w których odkryto ten gatunek.
Zasięg występowania
Gatunek jest znany jedynie z lokalizacji typowej w stanie Durango w Meksyku.
Budowa ciała
Samica:
Długość ciała wynosi od 4,1 do 4,3 mm, a rozpiętość przednich skrzydeł oscyluje między 3,5 a 3,7 mm. Przyoczka są średniej wielkości, a odległość między przyoczkiem bocznym a okiem jest nieco mniejsza lub większa od średnicy przyoczka. Pole malarne ma długość równą lub nieco większą niż szerokość podstawy żuwaczek, a także mniejszą niż połowa średnicy oka. Wgłębienie gębowe jest małe, okrągłe, o wysokości porównywalnej z wysokością nadustka oraz szerokości nieco mniejszej od szerokości podstawy żuwaczek. Żeberko potyliczne jest ledwie kompletne na ciemieniu. Twarz jest skórzasta. Przednia część przedtułowia jest przedzielona po bokach poprzeczną bruzdą o nierównej powierzchni; sam przedtułów jest błyszczący i płytko bruzdkowany grzbietowo-bocznie. Tarcza śródplecza jest skórzasta. Notaulix jest głęboko wklęsły, gładki lub lekko nierówny. Mezopleuron jest skórzasty i żeberkowany, z centralną tarczką, która jest nieznacznie punktowana na przednim brzegu oraz grudkowana poniżej bruzdy podskrzydłowej; bruzda przedbiodrowa jest wyraźna. Pozatułów jest płytko bruzdkowany, pokryty długimi, białymi włoskami, z kompletnym żeberkiem środkowym. Pierwszy i drugi tergity metasomy są bruzdkowane, trzeci jest grudkowany, czwarty zaś gęsto grudkowano-siatkowany, pokrywający wszystkie pozostałe tergity. Pazurki stopy mają długość większą niż połowa średnicy końca ostatniego tarsomeru i są pozbawione gęstej szczeciny. Górna strona bioder tylnych nóg jest płytko grudowano-skórzasta i pokryta długimi włoskami. W przednim skrzydle żyłka r ma długość 0,7 długości żyłki 3RSa, a żyłka 1CUa ma długość 0,3 długości żyłki 1CUb. W tylnym skrzydle żyłka RS jest lekko falista, a żyłka 1r-m ma 0,6 długości żyłki 1M, podczas gdy 1M ma 0,6 długości żyłki M+CU. Żyłka m-cu jest nieznacznie pigmentowana lub niepigmentowana, o długości 0,6 długości żyłki 1r-m.
Głowa i mezosoma są żółtopomarańczowe, z wyjątkiem czarnej plamki między przoczkami, czułkami i, zazwyczaj, żuwaczkami – te ostatnie w 20% przypadków są żółte. Pierwsze dwa tergity metasomy są żółtopomarańczowe (pierwszy tergit czasami posiada czarne plamki), zaś trzeci i czwarty są czarne. Nogi są czarne, z wyjątkiem żółtych środkowych i tylnych bioder (rzadko również przednich). Skrzydła są szkliste, a pterostygma i użyłkowanie przednich skrzydeł są brązowe, z wyjątkiem bladożółtej bazalnej części żyłek M+CU i 1A; użyłkowanie tylnych skrzydeł jest bladożółte, z wyjątkiem brązowej żyłki R-1.
Samiec różni się od samicy częściowo czarną tarczką śródplecza (u samicy jest ona całkowicie żółtopomarańczowa), czarnym mezopleuronem i mezoipleuronem oraz czarnym pozatułowiem (u samicy jest on żółtopomarańczowy lub dwukolorowy). Ponadto, pierwszy tergit metasomy jest w większości czarny, z żółtym jedynie na wierzchołku, a cała metasoma jest wyraźniej rzeźbiona.
Biologia i ekologia
Nie są znane szczegóły dotyczące biologii i żywicieli tego gatunku.
Przypisy
