Aleiodes assateaguenus to gatunek błonkówki należący do rodziny męczelkowatych.
Taksonomia
Ten gatunek został po raz pierwszy opisany w 2009 roku przez Josepha C. Fortiera. Holotyp, którym była larwa samicy pasożytująca na gąsienicy Semiothisa aemulataria, został złowiony 6 sierpnia 1996 roku w Hrabstwie Prince George’s w stanie Maryland, a następnie wyhodowany 29 sierpnia tego samego roku. Epitet gatunkowy upamiętnia plemię Algonkinów Assateague, które niegdyś zamieszkiwało wybrzeże Atlantyku od Wirginii po Delaware.
Zasięg występowania
Gatunek ten został zaobserwowany wyłącznie w stanie Maryland, USA.
Budowa ciała
Samica.
Długość ciała waha się od 3,6 do 4,2 mm, natomiast rozpiętość przednich skrzydeł wynosi 3,3 mm. Przyoczka są małe do średnich, a ich odległość od oka jest równa lub nieco większa od średnicy przyoczka. Pole malarne ma długość większą niż szerokość podstawy żuwaczek, ale mniejszą niż połowa średnicy oka. Nadustek jest nieco wypukły. Wgłębienie gębowe jest małe, okrągłe, o wysokości równej lub nieco większej od wysokości nadustka oraz szerokości mniejszej od szerokości podstawy żuwaczek. Żeberko potyliczne jest niekompletne na ciemieniu. Twarz jest skórzasta. Biczyk czułka składa się z 42 segmentów, z których każdy jest znacznie dłuższy od średnicy. Przedtułów jest podzielony po bokach bruzdą o nierównej powierzchni, z połyskliwie bruzdkowaną tylną częścią boków oraz połyskliwą przednią.
Tarcza śródplecza ma skórzastą teksturę. Notaulix jest głęboki, dobrze widoczny i silnie bruzdkowany. Mezopleuron jest mocno punktowany w obszarze przed bruzdą przedbiodrową, z centralną tarczką punktowaną na przednim brzegu oraz bruzdkowaną poniżej bruzdy podskrzydłowej; poza tym jest gładki. Bruzda przedbiodrowa jest szeroka, skórzasta, z minimalnym żeberkowaniem. Pozatułów jest grudkowany, a żeberko środkowe jest kompletne. Pierwszy tergit metasomy ma bruzdkowano-siatkowaną strukturę, drugi jest grudkowany, a trzeci grudkowano-siatkowany z żeberkiem środkowym kończącym się w tylnej ćwiartce; czwarty tergit jest grudkowano-siatkowany, słabo wygrzbiecony, pokrywający wszystkie pozostałe tergity. Pazurki stopy są małe, ich długość jest mniejsza niż połowa średnicy końca ostatniego tarsomeru, i nie mają gęstej szczeciny. Biodra środkowych nóg nie mają widocznego rzeźbienia od góry. W przednim skrzydle żyłka r jest krótka, mająca długość 0,5–0,6 długości żyłki 3RSa, a żyłka 1CUa ma długość 0,3 długości żyłki 1CUb. W tylnym skrzydle żyłka RS jest lekko falista, a żyłka 1r-m ma 0,7 długości żyłki 1M, podczas gdy 1M ma 0,7 długości żyłki M+CU. Żyłka m-cu jest nieznacznie pigmentowana lub niepigmentowana, o długości 0,6-0,7 długości żyłki 1r-m.
Głowa jest żółta, z wyjątkiem czarnego obszaru między przyoczkami. Czułki są czarne, z wyjątkiem częściowo żółtego trzonka oraz żółtego annelusa. Żuwaczki mają kolor żółty. Przedtułów jest żółty, czasami przydymiony na górze. Tarcza śródplecza może być czarno-żółtopomarańczowa lub czarna. Mezopleuron jest dwukolorowy po bokach, a brzuch jest czarny. Metapleuron oraz pozatułów są czarne. Metasoma jest czarna, z wyjątkiem ciemnopomarańczowego brzegu wierzchołka pierwszego tergitu oraz ciemnopomarańczowego drugiego tergitu. Przednie dwie pary nóg są żółte z wyjątkiem czarnych stóp; w tylnych nogach biodro i krętarz są żółte, udo żółtopomarańczowe z czarną końcówką, natomiast goleń i stopa są czarne. Skrzydła są przezroczyste. Pterostygma oraz użyłkowanie skrzydeł mają ciemnobrązowy kolor.
Samiec jest podobny do samicy, jednak z większą ilością czerni między przyoczkami oraz na tarczy śródplecza i mezopleuronie.
Biologia i ekologia
Gatunek ten jest parazytoidem ciem z rodziny miernikowcowatych. Wyhodowano go z gąsienic Semiothisa aemulataria (żerujących na klonie jesionolistnym) oraz Semiothisa gnophosaria (żerujących na klonie czerwonym).
Przypisy
