Aleiodes argyllacearivorax to gatunek błonkówki należący do rodziny męczelkowatych.
Taksonomia
Gatunek ten został opisany w 2007 roku przez Josepha C. Fortiera. Holotyp, którym jest samica, został złowiony 11 lipca 1934 roku w Constance Bay w Kanadzie przez S. Walleya. Epitet gatunkowy odnosi się do gatunku żywiciela holotypu.
Zasięg występowania
Obecnie znany jest jedynie z typowej lokalizacji w Constance Bay, znajdującej się w stanie Ontario w Kanadzie.
Budowa ciała
Samica.
Długość ciała wynosi 3,6 mm, a rozpiętość przednich skrzydeł to 3,24 mm. Odległość między przyoczkami bocznymi a okiem jest większa niż średnica oka. Pole malarne ma długość równą półtorej szerokości podstawy żuwaczek i jest nieco większe niż połowa średnicy oka. Nadustek jest wydęty i jego wysokość przewyższa wysokość wgłębienia gębowego, które jest małe, okrągłe i ma szerokość mniejszą niż szerokość podstawy żuwaczek. Żeberko potyliczne jest ledwie zamknięte na ciemieniu i łączy się z żeberkiem hipostomalnym. Twarz jest bruzdkowana z kilkoma poprzecznymi żeberkami poniżej czułków. Biczyk czułka składa się z 42 segmentów, które mają długość znacznie większą niż ich średnica. Przedtułów nie wykazuje listewkowatego kształtu w środku, a po bokach posiada poprzeczne, bruzdkowane rowki. Tarcza śródplecza jest skórzasta. Notaulix jest nieznacznie bruzdkowane. Mezopleuron jest bruzdkowany i grudkowany w przedniej części, brakuje bruzdy przedbiodrowej. Pozatułów jest płytko siatkowany, a żeberko środkowe jest kompletne. Pierwszy tergit metasomy jest delikatnie bruzdkowany, drugi ma gęsto położone, niskie, podłużne żeberka, a tergity trzeci i czwarty są bruzdowane. Czwarty tergit jest słabo wygrzbiecony i pokrywa wszystkie pozostałe tergity. Pazurki stopy mają długość większą niż połowa średnicy końcówki ostatniego tarsomeru i nie są porośnięte szczeciną od góry. Biodra tylnych nóg są słabo skórzasto-swiecące od górnej strony. W przednim skrzydle żyłka r ma długość 0,55 żyłki 3RSa, a żyłka 1CUa jest krótka i ma długość 0,25 żyłki 1CUb. W tylnym skrzydle żyłka RS jest lekko falista, żyłka 1r-m ma 0,6 długości żyłki 1M, a 1M ma 0,7 długości żyłki M+CU. Żyłka m-cu jest lekko pigmentowana i słabo zesklerytyzowana, o długości 0,8 żyłki 1r-m.
Twarz ma kolor żółtopomarańczowy, z wyjątkiem małych brązowych plamek nad przednimi jamkami tentorialnymi. Przestrzeń między przyoczkami jest czarna. Czoło jest czarne u góry. Skronie również są czarne. Trzonek i nóżka czułka są żółte, natomiast biczyk jest czarny. Pierwsze dwa człony żuwaczek są żółte, a kolejne trzy brązowe. Przedtułów jest żółtopomarańczowy, a propleuron ciemnobrązowy. Środkowa część śródplecza jest czarna z przodu i w środku, reszta jest żółtopomarańczowa. Tarcza śródplecza jest pomarańczowa z wyjątkiem czarnego wierzchołka. Mezopleuron jest prawie cały czarny, z wyjątkiem żółtopomarańczowego punktu w przedniej, grzbietowej części. Metapleuron i pozatułów są czarne. Pierwszy tergit metasomy jest czarny z przodu i pośrodku, a reszta tergitów jest całkowicie żółto-pomarańczowa. Nogi są żółto-pomarańczowe z brązowymi stopami. Skrzydła są szkliste, a pterostygma oraz użyłkowanie są brązowe.
Budowa samca jest nieznana.
Biologia i ekologia
Znanym żywicielem jest ćma Itame argyllacearia z rodziny miernikowcowatych.
