Aleiodes aquaedulcensis to gatunek błonkówki należący do rodziny męczelkowatych.
Taksonomia
Gatunek ten został opisany w 2006 roku przez Josepha C. Fortiera. Holotyp, którym jest samica, został złowiony w lipcu 1977 roku, 50 km na południowy wschód od miasta Green River w stanie Wyoming przez Georga Stevensa. Epitet gatunkowy odnosi się do lokalizacji, z której pochodzi holotyp.
Zasięg występowania
Obecnie znany jest jedynie z typowej lokalizacji w Hrabstwie Sweetwater w stanie Wyoming, USA.
Budowa ciała
Samica
Długość ciała wynosi około 4,5 mm, a rozpiętość przednich skrzydeł to około 3,6 mm. Przyoczka są małe, a odległość bocznego przyoczka od oka jest nieco mniejsza niż półtorej jego średnicy. Pole malarne ma długość nieco mniejszą niż dwukrotność szerokości podstawy żuwaczek, a jego długość jest także nieco większa niż połowa średnicy oka. Wgłębienie gębowe jest małe, okrągłe, o średnicy większej niż wysokość nadustka. Żeberko potyliczne jest ledwie kompletne na ciemieniu i styka się z żeberkiem hypostomalnym. Twarz jest skórzasta, płytko siatkowana; włoski są nieliczne, a nad nadustkiem ich brak. Czoło jest skórzaste, a ciemię ma bruzdy z dobrze widocznymi poprzecznymi żeberkami pośrodku. Czułki składają się z 42 segmentów i są dłuższe niż szersze. Przedplecze ma błyszczącą powierzchnię oraz gęste punktowanie w środkowej części, a po bokach jest bruzdkowane. Tarcza śródplecza jest skórzasta z rzeźbionym paskiem pośrodku oraz gęstym punktowaniem i wyraźnymi żeberkami w centralnej części; notaulix jest bruzdkowane. Zatarczka ma siatkowaną strukturę i jest gęsto punktowana. Mezopleuron jest gęsto punktowany na górze oraz na dole, a w środkowej części gładki, z bruzdą przedbiodrową o łyżkowato wklęsłej formie, bruzdkowaną. Pozatułów jest gęsto punktowany i siatkowany, stromo opadający ku tyłowi; żeberko środkowe jest niekompletne i zatarte na pochyleniu. Pierwsze dwa tergity metasomy są gęsto punktowane i siatkowane, a żeberko środkowe na pierwszym tergicie obecne na całej długości, na drugim dobrze rozwinięte z przodu i ledwo widoczne z tyłu; trzeci tergit jest gęsto punktowany, a żeberko słabo widoczne w przedniej 1/3 długości, z podłużnymi bruzdami rzadszymi pośrodku i gęstymi po bokach, a rowek między drugim a trzecim tergitem jest bruzdkowany; czwarty tergit jest gęsto punktowany, silnie wygrzbiecony i pokrywa wszystkie kolejne tergity. Biodra tylnej pary odnóży są gęsto punktowane. Pazurki stóp są małe i nie sięgają końca stopy. W przednim skrzydle żyłka r ma długość 0,8 długości żyłki 3RSa, 0,3 długości żyłki 3Rsb, 1,3 długości żyłki r-m i jest równa długości żyłki m-cu; żyłka 1u-a znajduje się powyżej żyłki 1M w odległości 1,25 długości żyłki 1cu-a oraz 0,3 długości żyłki 1CUb. W tylnym skrzydle żyłka RS jest lekko falista, żyłka 1r-m ma 0,7 długości żyłki 1M, natomiast 1M ma 0,5 długości żyłki M+CU. Żyłka m-cu jest słabo pigmentowana, o długości 0,7 długości żyłki 1r-m.
Większość głowy oraz mezosomy ma pomarańczowy kolor. Trzonek czułka jest żółty w środkowej części, a czarny na brzegach, natomiast reszta czułków również jest czarna. Dolna część mezopleuronu oraz pozatułów są czarne. Tergity metasomy są dwukolorowe – pierwszy, trzeci i czwarty są w dużej części czarne, stopniowo przechodzące w pomarańczowe, podczas gdy drugi tergit jest pomarańczowy z czarnymi paskami pośrodku. Pterostygma oraz żyłki skrzydeł mają brązowy kolor.
Morfologia samca pozostaje nieznana.
Biologia i ekologia
Informacje na temat biologii tego gatunku są nieznane.
