Aleiodes anatariatus to gatunek błonkówki należący do rodziny męczelkowatych.
Taksonomia
Gatunek ten został po raz pierwszy opisany w 2007 roku przez Josepha C. Fortiera. Holotyp, którym jest samica, został złapany w pobliżu kamienia milowego nr 54 na drodze Atlin Road w Kolumbii Brytyjskiej, a następnie wyhodowany z żywiciela, którym była gąsienica miernikowca Itame anataria 30 kwietnia 1959 roku. Epitet gatunkowy odnosi się do gatunku żywicielskiego, z którego pochodzi holotyp.
Zasięg występowania
Gatunek został odnotowany w kanadyjskich prowincjach Alberta, Kolumbia Brytyjska oraz Jukon.
Budowa ciała
Samica
Osiąga długość od 4 do 5,3 mm oraz rozpiętość przednich skrzydeł od 3,2 do 3,9 mm. Przyoczka są małe, a średnica bocznego przyoczka wynosi nieco ponad połowę odległości od oka. Pole malarne jest długie, jego długość przekracza półtorej szerokości podstawy żuwaczek i odpowiada połowie średnicy oka. Wgłębienie gębowe jest małe, o średnicy zbliżonej do szerokości podstawy żuchwy. Żeberko potyliczne jest kompletne. Twarz jest bruzdkowana w środkowej części, a po bokach skórzasta. Żeberko znajduje się blisko podstawy żuwaczek, a ciemię jest silnie bruzdkowane. Czułki składają się z 38-45 segmentów, a ich długość jest wyraźnie większa niż szerokość. Przedtułów jest żeberkowany lub bruzdkowany z przodu oraz grubo bruzdkowany i świecący z tyłu. Tarcza śródplecza jest skórzasta z rzeźbionym paskiem pośrodku. Notaulix jest punktowany z przodu i bruzdkowany z tyłu. Zatarczka jest żeberkowana. Mezopleuron jest skórzasty w dolnej części i bruzdkowany w przedniej części, a bruzda przedbiodrowa jest płytka, u połowy osobników żeberkowana. Pozatułów jest grubo bruzdkowany, a żeberko środkowe jest obecne na całej długości. Pierwszy tergit metasomy jest grubo bruzdkowany lub siatkowany, drugi ostro bruzdkowany, trzeci podłużnie bruzdkowany, czwarty siatkowany, przykrywający pozostałe tergity. Biodra przedniej pary odnóży są bruzdkowane i skórzaste od strony grzbietowej. Stopy nie mają grzebieniastej szczecinki na górze. W przednim skrzydle żyłka r ma długość 0,6 długości żyłki 3RSa oraz 0,85 do 1 długości żyłki m-cu, a żyłka 1cu-a znajduje się powyżej żyłki 1M w odległości nieco mniejszej niż długość żyłki 1cu-a. Żyłka 1CUa ma długość od 0,15 do 0,25 długości żyłki 1CUb. W tylnym skrzydle żyłka RS jest lekko falista, żyłka 1r-m ma 0,5-0,6 długości żyłki 1M, a 1M ma 0,6-0,7 długości żyłki M+CU. Żyłka m-cu jest obecna, pigmentowana lub nie, o długości od 0,5 do 0,8 długości żyłki r-m i przylegająca do niej.
Twarz jest czarna, z wyjątkiem żółto-pomarańczowych brzegów wokół oczu (osobniki z Jukonu i Kolumbii Brytyjskiej miały mniej czarnego koloru). Nadustek jest czarny lub pomarańczowo-żółty. Dolna krawędź policzka ma kolor czarny. Czoło i ciemię są czarne, z wyjątkiem pomarańczowego obszaru wokół oczu. Potylica może być czarna lub czerwonawo-brązowa. Biczyki czułków są czarne. Przedtułów jest czarny lub czarno-żółtopomarańczowy. Scutum jest czarne z żółtopomarańczową plamką, scutellum czarne, czasami z żółtym wierzchołkiem. Mezopleuron jest żółtopomarańczowy, czasami częściowo czarny z czarnym spodem. Pozatułów jest czarny, a metapleuron żółtopomarańczowy, czarny lub dwukolorowy. Początek pierwszego tergitu metasomy ma czarny, półkolisty obszar, reszta jest żółtopomarańczowa; drugi tergit jest cały żółtopomarańczowy; trzeci jest czarny, czasami z żółtopomarańczowym przodem; czwarty tergit jest cały czarny. Biodro, krętarz i stopa przedniej pary odnóży mają kolor czarny, podczas gdy udo i goleń są żółte. Środkowe i tylne odnóża są żółte z czarnymi stopami. Skrzydła są szkliste, a pterostygma i żyłki są brązowe, z wyjątkiem bezbarwnych żyłek (RS+M)b, 3RSb i 3M w przednim skrzydle, oraz RS w tylnym.
Samiec różni się od samicy czasami czarnymi tylnymi biodrami, czarną tarczą śródplecza, czarnym pierwszym tergitem oraz ciemnopomarańczowym drugim tergitem metasomy z czarnymi refleksami, a także grudkowatymi tergitami pierwszym i trzecim.
Biologia i ekologia
Znane żywiciele tego gatunku to ćmy Itame anataria oraz Semiothisa hebetata.
