Aleiodes alafuscus – to gatunek błonkówki należący do rodziny męczelkowatych.
Taksonomia
Gatunek został opisany w 2009 roku przez Josepha C. Fortiera. Holotyp, czyli samica, został złowiony 7 kwietnia 1959 roku przez W. R. M. Masona w mieście Navasota w stanie Teksas. Epitet gatunkowy pochodzi od łacińskich słów ala (skrzydło) oraz fuscus (ciemny), co odnosi się do ciemnych skrzydeł tego gatunku.
Zasięg występowania
Gatunek znany jest jedynie z lokalizacji typowej, czyli Navasota w hrabstwie Grimes w Teksasie.
Budowa ciała
Samica
Długość ciała wynosi 4,2 mm, a rozpiętość przednich skrzydeł to 3,1 mm. Przyoczka są małe, a odległość między okiem a bocznym przyoczkiem wynosi 1,9 średnicy przyoczka. Podstawa żuwaczek jest szeroka. Pole malarne ma długość mniej niż półtorej szerokości podstawy żuwaczek i jest równe połowie średnicy oka. Nadustek jest nieco niższy niż wysokość wgłębienia gębowego. Wgłębienie gębowe małe, o średnicy nieco mniejszej od szerokości podstawy żuchwy. Żeberko potyliczne nie łączy się na czubku głowy wąską przerwą. Twarz ma skórzastą strukturę. Przód przedplecza jest w kształcie listwy i podzielony na dwie części za pomocą słabo widocznych bruzd po bokach. Jest skórzasty brzusznie i bocznie, a skórzasto-błyszczący grzbietowo-bocznie. Mesoscutum jest skórzaste, a notaulix bruzdkowane. Mezopleuron charakteryzuje się płytką, słabo zaznaczoną bruzdą przedbiodrową, jest skórzasty i podłużnie bruzdkowany poniżej bruzdy podskrzydłowej. Pozatułów jest bruzdkowany i opada stromo w przedniej części, a żeberko środkowe jest obecne na całej długości. Pierwszy tergit metasomy jest silnie bruzdkowany, krótki, o szerokości równej dwóm jego długości. Tergity drugi i trzeci są podłużnie bruzdkowane (drugi silnie), a czwarty tergit jest grudkowany i silnie wygrzbiecony, przykrywając wszystkie dalsze tergity. Pazurki stopy są cienkie, a biodra przedniej pary odnóży delikatnie bruzdkowane lub grudkowane. W przednim skrzydle żyłka r ma długość 0,65 długości żyłki 3RSa, podczas gdy żyłka 1CUa ma długość 0,38 długości żyłki 1CUb. W tylnym skrzydle żyłka RS jest lekko falista, a żyłka 1r-m ma 0,6 długości żyłki 1M, a 1M ma 0,6 długości żyłki M+CU.
Głowa, mezosoma oraz metasoma, żuwaczki i większość odnóży są ubarwione na żółtopomarańczowo. Czułki są czarne, a golenie i stopy środkowych oraz tylnych nóg mają brązowy kolor. Skrzydła są przydymione, a pterostygma ciemnobrązowa. Żyłki są czarne u podstawy, a następnie stają się miodowobrązowe.
Wygląd samca nie został dotąd opisany.
Biologia i ekologia
Informacje na temat żywicieli oraz biologii gatunku są nieznane.
