Aleiodes aciculatus to gatunek błonkówki należący do rodziny męczelkowatych.
Zasięg występowania
Ten gatunek można spotkać w wschodnich Stanach Zjednoczonych, od Massachusetts i Florydy na wschodzie, aż po Dakotę Południową, Utah i Teksas na zachodzie.
Budowa ciała
Osiąga długość od 3 do 7 mm. Otwór gębowy jest niewielki i okrągły. Pole malarne jest dłuższe niż szerokość żuwaczek u ich podstawy. Przyoczka są małe, a odległość między oczami jest istotna. Na czubku głowy, za oczami, znajdują się poprzecznie ułożone, drobne wypukłości. Czułki składają się z 36 do 52 segmentów. Przedplecze jest długie, a jego długość przewyższa odległość między bocznym przyoczkiem a żeberkiem potylicznym. Pierwszy tergit metasomy jest węższy z przodu i szerszy z tyłu. Na tergitach metasomy od 1 do 4 występują drobno zarysowane, podłużne linie, szczególnie dobrze widoczne na 4. tergicie, gdzie tworzą różnorodny, charakterystyczny wzór, przypominający zarys igłą. Koniec goleni tylnych odnóży nie ma rzędu sztywnych szczecinek wzdłuż wewnętrznej krawędzi, a pazurki stóp nie mają grzebieni. Żyłka RS w tylnym skrzydle jest lekko falista. U samic koniec metasomy nie jest zwężony, co stanowi przykład dymorfizmu płciowego.
Ubarwienie ciała jest przeważnie miodowożółte do jasnopomarańczowego, z ciemnobrązowymi lub czarnymi końcami czułków. U samców wierzchnia strona metasomy jest ciemnobrązowa do czarnej. Skrzydła są przezroczyste lub lekko pigmentowane, a pterostygma jest dwukolorowa – czarna w środku i żółta na brzegach.
Biologia i ekologia
Aleiodes aciculatus jest wewnętrznym parazytoidem larw ciem z rodziny sówkowatych, takich jak Feltia ducens, Feltia subgothica oraz Mythimna unipuncta, a także Euchlaena serrata z rodziny miernikowcowatych. Mumia gąsienicy osiąga długość około 7 mm, jest ciemnobrązowa, smukła i gładka. Wiedza na temat biologii tego gatunku jest stosunkowo ograniczona. Imago są poławiane od kwietnia do końca września, a prawdopodobnie w ciągu roku występuje wiele generacji.
