Aleh Antonawicz Mikulczyk, znany również jako Алег Антонавіч Мікульчык oraz Oleg Antonowicz Mikulczik, urodził się 27 czerwca 1964 roku w Mińsku. Jest byłym radzieckim i białoruskim hokeistą, który reprezentował Białoruś na arenie międzynarodowej oraz uczestniczył w igrzyskach olimpijskich. Po zakończeniu kariery sportowej zajął się trenowaniem hokeja.
Kariera zawodnicza
W swojej karierze sportowej przez dwa sezony występował w Dynamie Mińsk. W latach 80. był zawodnikiem Dinama Moskwa w lidze radzieckiej. Po rozpadzie ZSRR w 1991 roku przeniósł się do USA, gdzie do 1997 roku grał w klubach z rozgrywek NHL, AHL i IHL. Po powrocie do Europy występował w niemieckiej DEL, rosyjskiej superlidze oraz białoruskiej ekstralidze.
W młodości reprezentował juniorskie kadry ZSRR, biorąc udział w mistrzostwach Europy do lat 18 w 1982 roku oraz mistrzostwach świata juniorów do lat 20 w 1984 roku. Po 1991 roku stał się częścią reprezentacji Białorusi.
Wziął udział w mistrzostwach świata w 1998, 1999 (Grupa A), 2001 oraz 2005 (Elita), a także w zimowych igrzyskach olimpijskich w 1998 i 2002 roku.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery zawodniczej Aleh Mikulczyk rozpoczął pracę jako trener. Był asystentem trenera reprezentacji Białorusi do lat 20 podczas mistrzostw świata juniorów w 2007 roku, a w 2010 roku objął stanowisko głównego trenera tej kadry. Uczestniczył w turnieju w 2011 roku (Dywizja I). W 2014 roku pełnił rolę asystenta trenera seniorskiej reprezentacji Białorusi na mistrzostwach świata.
Równolegle pracował w klubach białoruskiej ekstraligi, rosyjskiej KHL, juniorskiej MHL oraz lidze ukraińskiej. Od 2015 roku był asystentem trenera w Nieftiechimiku Niżniekamsk, a także trenował w Awtomobiliście Jekaterynburg. W sezonie 2019/2020 dołączył do sztabu uzbeckiego zespołu Humo Taszkent. 1 grudnia 2021 roku został mianowany głównym trenerem ukraińskiego Sokiłu Kijów. W maju 2022 roku wszedł w skład sztabu Awangarda Omsk. Pod koniec czerwca 2022 roku ogłoszono go trenerem juniorskiego zespołu Dynama-Szynnik Bobrujsk, który powrócił do rosyjskich rozgrywek MHL, jednak w wywiadzie z sierpnia tego samego roku informował jedynie o pracy w Omsku. Na początku października 2022 roku opuścił sztab tego klubu.
Sukcesy
Reprezentacyjne
- Brązowy medal mistrzostw Europy juniorów do lat 18: 1982 z ZSRR
- Złoty medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1984 z ZSRR
- Czwarte miejsce w turnieju zimowych igrzysk olimpijskich: 2002 z Białorusią
Klubowe
- Srebrny medal mistrzostw ZSRR: 1985, 1986, 1987 z Dinamem Moskwa
- Brązowy medal mistrzostw ZSRR: 1988 z Dinamem Moskwa
- Złoty medal mistrzostw ZSRR: 1990, 1991 z Dinamem Moskwa
- Finał Pucharu ZSRR: 1988 z Dinamem Moskwa
- Finał AHL o Puchar Caldera: 1994 z Moncton Hawks
- Złoty medal mistrzostw Rosji: 1999 z Mietałłurgiem Magnitogorsk
- Brązowy medal mistrzostw Rosji: 2000 z Mietałłurgiem Magnitogorsk
- Złoty medal Europejskiej Hokejowej Ligi: 1999, 2000 z Mietałłurgiem Magnitogorsk
- Złoty medal mistrzostw Białorusi: 2004, 2005, 2006 z Junostią Mińsk
- Puchar Białorusi: 2004 z Junostią Mińsk
- Brązowy medal mistrzostw Białorusi: 2007 z Junostią Mińsk
- Puchar Kontynentalny: 2007 z Junostią Mińsk
Szkoleniowe
- Złoty medal mistrzostw Ukrainy: 2012 z Donbasem 2 Donieck, 2022 z Sokiłem Kijów
Indywidualne
- Profesjonalna Chokejna Liha (2011/2012): najlepszy trener sezonu
