Alec Rose (ur. 13 lipca 1908 w Canterbury, zm. 11 stycznia 1991 w Portsmouth) był brytyjskim żeglarzem, który zrealizował samotny rejs dookoła świata.
Wczesne lata
Urodził się w Canterbury. W dzieciństwie był tak słabego zdrowia, że do szkoły wożono go wózkiem. Z czasem jednak nabrał sił i zaczął aktywnie uprawiać sporty. W wieku 23 lat ożenił się, a przez sześć lat pracował w firmie transportowej swojego ojca. W 1939 roku nabył niewielkie gospodarstwo rolne.
W trakcie II wojny światowej służył na eskortowcu HMS Leith, który miał za zadanie ochraniać konwoje. W 1944 roku awansował na podporucznika i objął dowództwo nad sześcioma statkami desantowymi. W 1945 roku został zwolniony do rezerwy jako porucznik z powodu inwalidztwa (załamanie nerwowe). Następnie prowadził gospodarstwo ogrodnicze, a później zajął się handlem owocami.
Udział w transatlantyckich regatach samotników
W 1958 roku zakupił kecz Neptune’s Daughter, którym żeglował po Morzu Północnym i Zatoce Biskajskiej. W 1963 roku sprzedał ten jacht i nabył Lively Lady, dwudziestoletni kuter, który przekształcił w kecz. Zmiana ta miała na celu udział w drugich transatlantyckich regatach samotników OSTAR w 1964 roku. W tych regatach zajął czwarte miejsce, przepływając trasę z Plymouth do Newport w czasie 36 dni i 17 godzin.
Rejs dookoła świata
W 1966 roku Rose dowiedział się, że Francis Chichester planuje samotny rejs dookoła świata szlakiem kliprów, z jednym zawinięciem do Australii. Postanowił uczynić to samo na Lively Lady. Rozpoczął rejs z Langstone 7 sierpnia 1966 roku, jednak musiał zawrócić z powodu uszkodzenia samosteru. Ponownie wyruszył z Plymouth 14 sierpnia, ale następnego dnia zderzył się ze statkiem w pobliżu Ouessant i wrócił do Plymouth. Podczas naprawy, Lively Lady przewróciła się podczas odpływu, co spowodowało kolejne uszkodzenia, przez co Rose musiał odłożyć start do kolejnego roku.
Rejs dookoła świata rozpoczął z Portsmouth 16 lipca 1967 roku, po zakończeniu rejsu Chichestera, który miał miejsce 28 maja. Minął Wyspy Kanaryjskie, a 26 sierpnia przeciął równik. Podczas przeprawy przez Południowy Atlantyk napotkał kilka sztormów. W październiku opłynął Przylądek Dobrej Nadziei.
17 grudnia Rose zawinął do Melbourne po 155 dniach samotnej podróży. Po dokonaniu napraw jachtu, wyruszył w dalszą drogę 14 stycznia 1968 roku. Z powodu uszkodzenia masztu musiał 31 stycznia zawinąć do portu Bluff w Nowej Zelandii, gdzie postój i naprawa trwały pięć dni. Po wznowieniu rejsu płynął przez Ocean Spokojny, a 1 kwietnia okrążył Przylądek Horn.
7 kwietnia zakończył swój rejs dookoła świata, a 4 lipca wpłynął do Portsmouth, po 354 dniach od wyruszenia, z czego 321 dni spędził na morzu.
Za swoje osiągnięcie został odznaczony przez królową Elżbietę II tytułem szlacheckim sir.
Swoją podróż opisał w książce My „Lively Lady”, która została wydana w 1968 roku (polskie wydanie Moja „Lively Lady” w tłumaczeniu Tadeusza Borysiewicza).
Zmarł w 1991 roku. Jego jacht Lively Lady ponownie opłynął świat w 2008 roku, a w jego załodze znajdowały się częściowo niepełnosprawne młode osoby.
Przypisy
Bibliografia
- Alec Rose: Moja „Lively Lady”. Wyd. 1. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1971, seria: Sławni Żeglarze. Brak numerów stron w książce
- Julian Czerwiński: Alec Rose. Wyd. 1. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1970, seria: Miniatury Morskie. Brak numerów stron w książce
- Andrzej Urbańczyk: Samotne rejsy. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1971, s. 344-354.
