Aldona Romanowicz
Aldona Romanowicz, znana również pod nazwiskiem Aldona Nebelska-Romanowicz (urodzona 16 maja 1909, zmarła 17 czerwca 2009 w Warszawie) była polską malarką oraz konserwatorem sztuki.
Życiorys
Studiowała na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, a następnie kontynuowała naukę na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Kształciła się pod okiem Bronisława Jamontta oraz Jerzego Hoppena. Od 1946 roku była członkiem Stowarzyszenia Historyków Sztuki, a później dołączyła do Związku Polskich Artystów Plastyków. Współtworzyła Ogólnopolską Sekcję Konserwacji i przez wiele lat pełniła funkcję członka jej Zarządu. Angażowała się w działalność stowarzyszeń konserwatorskich zarówno w kraju, jak i za granicą. Zawodowo była związana z Naczelną Dyrekcją Muzeów i Ochrony Zabytków, Ministerstwem Kultury i Sztuki, PP PKZ oraz Muzeum Narodowym w Warszawie, gdzie kierowała Pracownią Konserwacji Sztuki Średniowiecznej.
Była autorką oraz współtwórczynią licznych opracowań i publikacji dotyczących konserwacji sztuki. Uczestniczyła w wystawach oraz wydarzeniach związanych z pracami konserwatorskimi. W wolnym czasie zajmowała się malarstwem, a jej prace najczęściej przedstawiały pejzaże, sceny rodzajowe oraz portrety.
Artystka była żoną Walentego Romanowicza (1911–1945).
Odznaczenia
Za swój wkład w rozwój polskiej kultury i sztuki została uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Złotą odznaką „Za opiekę nad zabytkami”.
