Aldo Tarlao (ur. 26 marca 1926 w Grado, zm. 12 marca 2018 w Trieście) był włoskim wioślarzem, który zdobył srebrny medal olimpijski.
Uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku, gdzie drużyna Włoch, w skład której wchodzili: Giovanni Steffè, Aldo Tarlao oraz sternik Alberto Radi, wywalczyła srebrny medal w konkurencji dwójek ze sternikiem. W finale przegrali z Duńczykami o 11,7 sekundy, a Węgrów pokonali o 13 sekund. Na kolejnych igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku, w tej samej konkurencji, zajęli czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Duńczykami o 3,5 sekundy.
W tej samej dyscyplinie, Tarlao zdobył także złote medale na mistrzostwach Europy w Amsterdamie (1949), Mediolanie (1950) oraz Mâcon (1951), a także srebrny medal podczas mistrzostw Europy w Lucernie (1947).
W 1951 roku zdobył złote medale w dwójce ze sternikiem oraz ósemce na igrzyskach śródziemnomorskich w Aleksandrii, a cztery lata później, podczas igrzysk śródziemnomorskich w Barcelonie, był najlepszy w konkurencji czwórki ze sternikiem.
W 1947 roku zdobył również mistrzostwo kraju w dwójkach bez sternika.
== Przypisy ==
== Bibliografia ==
Aldo Tarlao. olympedia.org. [dostęp 2025-01-06]. (ang.).
