Aldo Montano
Aldo Montano (ur. 23 listopada 1910 w Livorno, zm. 2 września 1996 tamże) był włoskim szablistą, który zdobył dwukrotnie srebrny medal olimpijski oraz liczne medale na mistrzostwach świata.
Na igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 roku, w drużynie złożonej z Giulio Gaudiniego, Gustavo Marzim, Aldo Masciotty, Vincenzo Pintonem oraz Athosem Tanzinim, zdobył srebrny medal. W tej samej edycji olimpijskiej nie brał udziału w rywalizacji indywidualnej. Po zakończeniu II wojny światowej wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku, gdzie Włosi w składzie: Vincenzo Pinton, Gastone Darè, Carlo Turcato, Mauro Racca, Aldo Montano oraz Renzo Nostini ponownie zdobyli srebrny medal w konkurencji drużynowej. Po raz kolejny nie wystartował w zawodach indywidualnych.
Na mistrzostwach świata w Warszawie w 1934 roku, razem z kolegami z reprezentacji, zdobył srebrny medal w szabli drużynowej. Następnie zdobył złote medale w tej samej konkurencji na mistrzostwach świata w Pieszczanach (1938), Lizbonie (1947) oraz Monte Carlo (1950). Oprócz tego wywalczył srebrne medale na mistrzostwach świata w Lozannie (1935) oraz Paryżu (1937). W zawodach indywidualnych zdobył dwa złote medale: na MŚ 1938 i MŚ 1947.
Aldo Montano był ojcem Mario Aldo, stryjem Carlo, Mario Tullio i Tommaso, a także dziadkiem Aldo.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Olympedia – Aldo Montano. olympedia.org. [dostęp 2023-11-13]. (ang.).
