Aldo Leao Ramírez

Aldo Leao Ramírez Sierra (urodzony 18 kwietnia 1981 w Santa Marta) to kolumbijski piłkarz z meksykańskim obywatelstwem, grający na pozycji środkowego pomocnika, obecnie reprezentujący meksykański klub Cruz Azul.

Kariera klubowa

Ramírez jest wychowankiem drużyny Independiente Santa Fe, mającej siedzibę w Bogocie, do której dołączył jako osiemnastolatek. Zadebiutował w Copa Mustang 26 września 1999 roku w przegranym 1:2 meczu z Envigado i mimo młodego wieku szybko zdobył pewne miejsce w składzie. Jeszcze w tym samym roku dotarł ze swoją drużyną do finału międzynarodowych rozgrywek Copa Merconorte, a pierwszy gol w najwyższej klasie rozgrywkowej padł 14 maja 2000 roku w wygranym 4:3 spotkaniu z Deportivo Cali. W kolejnych latach był kluczowym zawodnikiem drugiej linii, zdobywając uznanie jako jeden z najlepszych pomocników w lidze kolumbijskiej. Wiosenny sezon Apertura 2005 zakończył na drugim miejscu w kraju, a przez sześć lat występów w Santa Fe rozegrał 192 mecze ligowe, zdobywając 22 bramki.

Latem 2005 roku Ramírez przeniósł się do jednego z największych kolumbijskich klubów, Atlético Nacional z Medellín. Od razu zajął miejsce w wyjściowej jedenastce i w rozgrywkach Apertura 2007 zdobył swoje pierwsze mistrzostwo Kolumbii. Sukces ten powtórzył również w sezonie Clausura 2007. Po tych osiągnięciach przeniósł się do Meksyku, do klubu Monarcas Morelia. W meksykańskiej Primera División zadebiutował 18 stycznia 2008 roku w wygranym 1:0 meczu z Veracruz, a osiem dni później zdobył swoje pierwsze bramki w nowym zespole, strzelając dwa gole w wygranej 3:2 konfrontacji z Pachucą. Pomimo pewnego miejsca w składzie, po roku powrócił do Kolumbii, na zasadzie półrocznego wypożyczenia do Atlético Nacional, gdzie jednak nie odniósł takich sukcesów jak wcześniej, kończąc sezon na przedostatniej pozycji w lidze.

W lipcu 2009 roku Ramírez wrócił do Morelii, która odrzuciła ofertę przedłużenia jego wypożyczenia do Atlético Nacional. Szybko stał się kluczowym zawodnikiem drużyny, zdobywając renomę jako czołowy środkowy pomocnik w lidze meksykańskiej, a w 2010 roku triumfując w rozgrywkach SuperLigi. Jego wkład w to osiągnięcie był jednak ograniczony z powodu problemów zdrowotnych. W wiosennym sezonie Clausura 2011 był już kluczową postacią swojego zespołu, zdobywając tytuł wicemistrza kraju, a w jesiennym sezonie Apertura 2013 wywalczył z Morelią krajowy puchar – Copa MX. Po tym sukcesie został mianowany nowym kapitanem drużyny przez trenera Carlosa Bustosa, po odejściu dotychczasowego lidera, Federico Vilara. Łącznie reprezentował barwy Morelii przez sześć lat, rozgrywając 196 meczów ligowych i zdobywając 12 bramek.

Latem 2014 roku Ramírez przeszedł do klubu Club Atlas z Guadalajary, w ramach współpracy pomiędzy tą drużyną a Morelią, które miały wspólnego właściciela – Grupo Salinas. Od razu stał się podstawowym graczem zespołu, a w międzyczasie uzyskał meksykańskie obywatelstwo, po wielu latach pobytu w tym kraju. W styczniu 2016 roku został wypożyczony przez Tomása Boya – swojego byłego trenera z Morelii i Atlasu – do drużyny Cruz Azul.

Kariera reprezentacyjna

W 2001 roku Ramírez został powołany przez Alfredo Araújo do reprezentacji Kolumbii U-20 na Mistrzostwa Ameryki Południowej U-20. Na boiskach Ekwadoru grał jako podstawowy zawodnik, rozgrywając osiem z dziewięciu meczów (sześć w wyjściowym składzie), a Kolumbijczycy zakończyli pierwszą rundę z dwoma zwycięstwami i dwoma remisami, zajmując trzecie miejsce i awansując do rundy finałowej. Tam jednak spisali się słabiej, notując jedno zwycięstwo, remis i trzy porażki, co pozwoliło im zająć ostatnią lokatę i nie zakwalifikować się na Mistrzostwa Świata U-20 w Argentynie.

W seniorskiej reprezentacji Kolumbii zadebiutował 20 listopada 2002 roku pod wodzą selekcjonera Francisco Maturany w przegranym 0:1 meczu towarzyskim z Hondurasem. Pierwszego gola w reprezentacji zdobył 31 maja 2005 roku w przegranym 2:3 sparingu z Anglią. W tym samym roku został powołany przez trenera Reinaldo Ruedę na Złoty Puchar CONCACAF, gdzie był rezerwowym zawodnikiem, rozgrywając trzy z pięciu meczów (tylko jeden w wyjściowym składzie), a jego drużyna odpadła w półfinale, przegrywając z Panamą (2:3). Trzykrotnie występował również w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2010, na które Kolumbijczycy ostatecznie się nie zakwalifikowali. Ważną rolę w drużynie narodowej zaczął odgrywać po objęciu stanowiska selekcjonera przez José Pekermana. Pod jego wodzą zagrał w dziewięciu meczach eliminacyjnych do Mistrzostw Świata 2014, co pozwoliło Kolumbii po raz pierwszy od szesnastu lat zakwalifikować się na mundial. W 2014 roku znalazł się w składzie ogłoszonym przez Pekermana na Mistrzostwa Świata w Brazylii, jednak na kilka dni przed rozpoczęciem turnieju doznał kontuzji, która wykluczyła go z rozgrywek, a jego miejsce zajął Carlos Carbonero.