Aldo Haïk (urodzony 19 października 1952 roku w Tunisie) to francuski szachista oraz dziennikarz, który uzyskał tytuł mistrza międzynarodowego w 1977 roku.
Kariera szachowa
W latach 70. i 80. XX wieku był jednym z czołowych francuskich szachistów. Dwukrotnie zdobył tytuł indywidualnego mistrza Francji (w 1972 i 1983 roku), a w 1988 roku zajął drugie miejsce w finale mistrzostw kraju. W okresie od 1972 do 1988 roku brał udział w szachowych olimpiadach osiem razy (w tym cztery razy na pierwszej szachownicy). W swoim debiucie zdobył złoty medal za indywidualny wynik, osiągając 11 punktów w 12 partiach na szóstej szachownicy. Dodatkowo, w 1985 roku reprezentował Francję na pierwszych drużynowych mistrzostwach świata rozgrywanych w Lucernie, gdzie zdobył brązowy medal na trzeciej szachownicy, a w 1989 roku uczestniczył w drużynowych mistrzostwach Europy w Hajfie.
Haïk wielokrotnie brał udział w turniejach międzynarodowych, a jednym z jego największych osiągnięć było samodzielne zwycięstwo w otwartym turnieju w Metz w 1995 roku, w którym pokonał m.in. Olega Korniejewa, Anthony’ego Milesa, Aleksandra Grafa, Bogdana Lalicia i Tomasza Markowskiego. Inne jego sukcesy to między innymi: I miejsce w Berdze (1976), II miejsce w Reggio Emilii (1976/77, za Giennadijem Kuźminem, wspólnie z Istvanem Bilkiem i Bela Tothem), I miejsce w Starej Zagorze (1977), I miejsce w Londynie (1978), II miejsce w Bagneux (1978), II miejsce w Zagrzebiu (1979, za Vlatko Kovaceviciem, wspólnie z Miso Cebalo), I miejsce w Londynie (1979, Lloyds Bank Open, wspólnie z Heikkim Westerinenem i Murrayem Chandlerem), II miejsce w Amsterdamie (1980, w turnieju C festiwalu IBM, za Aleksandrem Czerninem), III miejsce w Bukareszcie (1981), I miejsce w Bagneux (1981), II miejsce w Panczewie (1985, za Danielem Camporą) oraz II miejsce w Biel (1986, za Stefanem Kindermannem, wspólnie z Yehudą Gruenfeldem). Na początku lat 90. Haïk zakończył swoją profesjonalną karierę szachową.
Najwyższy ranking w swojej karierze osiągnął 1 stycznia 1986 roku, uzyskując 2475 punktów, co dało mu drugie miejsce (za Borysem Spasskim) wśród francuskich szachistów.
Jest redaktorem w francuskim dzienniku Le Figaro, w którym prowadzi kolumnę poświęconą szachom. Napisał także kilka książek dotyczących tej tematyki, w tym:
Le Jeu d’échecs, c’est facile, 1982 (ISBN 978-2-226-01313-2)
Les Échecs spectaculaires: 150 chefs-d’œuvre de l’histoire des échecs; Parties, études, problèmes, 1984 (ISBN 2-226-01965-0)
Przypisy
Bibliografia
ChessBase Megabase 2007
W. Litmanowicz, J. Giżycki, „Szachy od A do Z”, tom I, Warszawa 1986, str. 329
HAIK Aldo (fr.)
Linki zewnętrzne
