Alcides Vicente Silveira (czasami zapisywany jako Silveyra) Montero (ur. 18 marca 1938 w Montevideo, zm. 16 stycznia 2011 tamże) był urugwajskim piłkarzem, grającym na pozycji środkowego obrońcy.
Życiorys
Silveira, urodzony w Montevideo, rozpoczął swoją karierę w klubie Sud América Montevideo. Uczestniczył w turnieju Copa América 1959, gdzie Urugwaj zajął przedostatnie, szóste miejsce. W trakcie turnieju rozegrał cztery mecze – przeciwko Paragwajowi, Brazylii, Argentynie i Chile.
Następnie wziął udział w drugiej edycji Copa América 1959, odbywającej się w Ekwadorze, gdzie Urugwaj zdobył tytuł mistrza Ameryki Południowej. Silveira zagrał we wszystkich czterech meczach – z Ekwadorem (zdobył jedną bramkę), Brazylią, Argentyną (zdobył 2 bramki) oraz Paragwajem. W turnieju pełnił funkcję głównego egzekutora rzutów karnych, wykorzystując wszystkie przyznane jedenastki i zdobywając w ten sposób 3 bramki. Alcides był objawieniem turnieju nie tylko dzięki skuteczności w rzutach karnych, ale także imponującą kondycją, grając na całej szerokości boiska. Był niezwykle twardy w interwencjach, skutecznie rozbijając ataki rywali już w środku pola. Nie ograniczał się tylko do działań defensywnych, chętnie wspierał akcje ofensywne swojej drużyny, wypracowując kolegom liczne sytuacje strzeleckie.
W 1960 roku przeniósł się do Argentyny, gdzie dołączył do klubu CA Independiente, z którym zdobył tytuł mistrza Argentyny. Dzięki temu wystąpił w turnieju Copa Libertadores 1961, w którym jednak Independiente odpadło w pierwszym meczu z brazylijskim zespołem SE Palmeiras.
W 1963 roku na krótko związał się z hiszpańskim klubem CF Barcelona, po czym powrócił do Argentyny, aby grać w Boca Juniors. Zadebiutował tam 26 maja w bezbramkowym meczu z Chacarita Juniors. Wraz z Boca Juniors dotarł do finału Copa Libertadores 1963, gdzie zmierzyli się z brazylijskim klubem Santos FC, w składzie którego grał legendarny Pelé.
Następnie, jako zawodnik Boca Juniors, zdobył tytuł mistrza Argentyny w 1964 roku, co dało mu możliwość występu w Copa Libertadores 1965, gdzie jego zespół dotarł do półfinału. Silveira zdobył dla Boca Juniors dwie bramki – jedną w wyjazdowym meczu z boliwijskim klubem Club The Strongest i drugą w meczu z ekwadorskim Deportivo Quito. W 1965 roku Silveira po raz trzeci w karierze zdobył mistrzostwo Argentyny, a w Copa Libertadores 1966 Boca Juniors dotarł do fazy półfinałowej.
Silveira reprezentował Boca Juniors do 1968 roku, a jego ostatni mecz odbył się 14 lipca w bezbramkowym starciu z Ferro Carril Oeste. Łącznie w barwach Boca Juniors rozegrał 136 meczów (12 260 minut) i zdobył 5 bramek, z czego w lidze argentyńskiej wystąpił w 114 meczach, zdobywając 3 bramki.
Sumarycznie w lidze argentyńskiej Silveira rozegrał 157 meczów, zdobywając 6 bramek. Następnie wrócił do Urugwaju, aby grać w klubie Club Nacional de Football. Razem z Nacional dotarł do finału Copa Libertadores 1969, gdzie drużyna uległa obrońcy tytułu, argentyńskiemu Estudiantes La Plata.
Od 19 marca 1959 roku do 22 grudnia 1959 roku Silveira rozegrał w reprezentacji Urugwaju 8 meczów, w których zdobył 3 bramki.
Bibliografia
Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 13): Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 124-129
Przypisy
Linki zewnętrzne
