Alcide d’Orbigny
Alcide d’Orbigny (urodzony 6 września 1802 w Couëron, zmarł 30 czerwca 1857 w Pierrefitte-sur-Seine) był francuskim geologiem, paleontologiem oraz zoologiem.
Życiorys
Pracując w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu, w latach 1826–1833 odbył wyprawę naukową do Ameryki Południowej, podczas której zebrał kolekcję liczącą ponad 10 tysięcy okazów, głównie z zakresu fauny. Równocześnie prowadził badania nad skamieniałościami z okresu jurajskiego i kredowego we Francji, szczególnie w regionie Basenu Paryskiego. Od 1840 roku rozpoczął publikację ośmiotomowej serii pod tytułem La Paléontologie Française. W 1849 roku opublikował znaczącą pracę Prodrome de Paléontologie Stratigraphique, w której opisał blisko 18 tysięcy gatunków wymarłych zwierząt, klasyfikując je według 27 pięter. Wiele uwagi poświęcił również skamieniałym otwornicom. Od 1853 roku piastował stanowisko profesora paleontologii w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu. Poza badaniami paleontologicznymi, zajmował się także stratygrafią, wprowadzając do użytku następujące piętra: toark, kelowej, oksford, kimeryd, apt, alb, cenoman.
W swoich przekonaniach był wielkim zwolennikiem Cuviera i jego teorii katastrofizmu, którą znacznie rozwinął, jednocześnie będąc przeciwnikiem lamarkizmu.
Publikacje
- La Relation du Voyage dans l’Amérique Méridionale
- La Paléontologie Française
- Prodrome de Paléontologie Stratigraphique
Gatunki i rodzaje nazwane jego nazwiskiem
- Nerocila orbignyi (Guérin, 1832)
- Alcidia Bourguignat, 1889
- Ampullaria dorbignyana Philippi, 1851
- Pinna dorbignyi Hanley, 1858
- Haminoea orbignyana A. de Férussac, 1822
- Sepia orbignyana Férussac, 1826
- strojnogłowik oliwkowogrzbiety Arremon dorbigni Sclater, 1860
Zobacz też
Bibliografia
Zofia Kielan-Jaworowska (red.): Mały słownik paleontologiczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1963. OCLC 20615612. Brak numerów stron w książce.
