Alcazaba
Alcazaba to zespół fortyfikacji pałacowych usytuowany w hiszpańskiej Maladze.
Historia
Początkowo na opadającym ku południowemu zachodowi ramieniu wzgórza Gibralfaro znajdowały się fenickie, a później rzymskie fortyfikacje. W VIII wieku, niedługo po podboju tych terenów przez Maurów, emir Kordoby Abd-al-Rahman I postanowił wznieść nową fortecę na miejscu starych rzymskich umocnień. Budowa fortecy miała miejsce w latach 756–780. Nazwa twierdzy wywodzi się z arabskiego słowa oznaczającego cytadelę – al-qasbah. Forteca, usytuowana powyżej Malagi, miała na celu ochronę miasta oraz portu przed atakami piratów. W latach 1057–1063 twierdza została rozbudowana przez sułtana Grenady Badisa Al-Ziri, a w tym samym stuleciu Malaga uzyskała status stolicy niezależnego królestwa (taify). Alcazabę otaczały podwójne mury obronne, wzmocnione setkami wież. W XIII wieku Malaga została zdobyta przez Nasrydów. W XIV wieku Jusuf I z dynastii Nasrydów połączył Alcazabę z pobliskim zamkiem Gibralfaro za pomocą przejścia, które było chronione murami z obu stron. Zamek Alcazaba służył jako siedziba mauretańskich władców. Po rekonkwiście Hiszpania przeszła pod kontrolę katolików, którzy również wykorzystywali Alcazabę jako rezydencję. W połowie XVIII wieku twierdza została porzucona, a w połowie XIX wieku przekształciła się w ubogą dzielnicę mieszkalną. Dopiero po I wojnie światowej rozpoczęto prace mające na celu odrestaurowanie zamku, które trwały do 1933 roku.
Muzeum
Dzięki pracom konserwatorskim prowadzonym w pierwszej połowie XX wieku, zamek jest obecnie otwarty dla zwiedzających. W kompleksie można zobaczyć eksponaty fenickiej, rzymskiej oraz arabskiej ceramiki, które znajdują się w muzeum archeologicznym. Wewnątrz zamku znajdują się także ogrody stworzone przez mauretańskich oraz katolickich władców.
