Alcatel 4400 – nowoczesny system komunikacji głosowej
System Alcatel 4400 to zaawansowane rozwiązanie komunikacji głosowej nowej generacji, stworzone na bazie technologii „Crystal” przez firmę Alcatel. Jego projekt został zrealizowany z myślą o średnich i dużych firmach, które zatrudniają od 50 do 32 000 użytkowników. System ten jest dedykowany zarówno do obsługi abonentów w grupie, jak i do indywidualnych zastosowań.
Dzięki tej technologii możliwe jest:
- komunikacja w trybie wąskopasmowym i szerokopasmowym;
- obsługa tradycyjnych usług głosowych;
- w przyszłości – komunikacja multimedialna.
Wewnętrzna architektura oprogramowania opiera się na modelu klient-serwer, obsługiwanym przez system operacyjny zgodny z UNIX’em, znany jako Chorus Mix. Dzięki technologii ACT (Alcatel Crystal Technology) wszystkie komponenty systemu są ze sobą połączone, co eliminuje ryzyko zablokowania się systemu w jakiejkolwiek konfiguracji i przy dowolnej pojemności.
Cechy ACT (Alcatel Crystal Technology)
W ramach różnych trybów dostępu, każde połączenie jest zarządzane przez specjalny moduł „C1” firmy Alcatel. W trybie komunikacji wąskopasmowej, system Alcatel 4400 pozwala na przepustowość do 8 Mbit/s pomiędzy płytami, natomiast w przypadku połączenia szerokopasmowego ATM, ta sama infrastruktura umożliwia osiągnięcie przepustowości do 622 Mbit/s.
Zasady komunikacji są następujące:
- wysyłanie: każdy interfejs przesyła własne dane i kanały sygnałowe na wszystkie dostępne łącza;
- odbiór: każdy interfejs odbiera wszystkie przesyłane kanały od innych interfejsów, przetwarzając jedynie te, które są dla niego przeznaczone;
- system jest odporny na zablokowanie przez ruch telekomunikacyjny o natężeniu jednego Erlanga;
- brak wspólnej szyny – problem na jednym łączu nie wpływa na pozostałe połączenia;
- decentralizacja funkcji wszystkich interfejsów – m.in. komutacja, detekcja tonowa, konferencje wielostronne, detekcja Q23 i inne;
- decentralizacja zasilania wszystkich płyt, z wspólnym napięciem 48V, gdzie poszczególne płyty przekształcają napięcie.
Płyta CPU
Bez względu na rozmiar konfiguracji, jednostka centralna składa się z jednej płyty CPU, która obsługuje funkcje wspólne dla całego systemu oraz zarządza aplikacjami. Generuje sygnały sterujące, taktujące i umożliwia interfejsom systemu ładowanie procesów i danych. Oferuje również:
- zewnętrzny interfejs do odtwarzania muzyki w tle (podczas oczekiwania na połączenie);
- generator tonowy MFQ23 dla linii NDDI;
- cztery interfejsy łączy V24 oraz jedno łącze Ethernet TCP/IP do dostępu do systemu.
Własny kontroler wejścia/wyjścia pozwala na współpracę płyty CPU z interfejsami. Płyta CPU może być podłączona do kontrolera IO2, gdy konfiguracja wymaga dodatkowych fizycznych lub logicznych interfejsów V24 (często stosowanych w hotelach lub szpitalach).
System może działać z dwiema płytami CPU: aktywną i zapasową. Na zapasowej płycie CPU w czasie rzeczywistym dublowany jest status komunikacji oraz dane (np. rekordy taryfikacyjne). Aktywna płyta monitoruje awarie sprzętowe i programowe, a interfejsy automatycznie przełączają się na płytę zapasową, która przejmuje obsługę procesów i generuje sygnał zegarowy odniesienia. Taka nadmiarowość ma następujące zalety:
- utrzymanie rozmów w toku;
- przekazywanie wstrzymanych rozmów do operatora;
- ochrona przed błędami w działaniu oprogramowania.
Płyta wejścia/wyjścia IO2
Płyta wejścia/wyjścia IO2 jest opcjonalnym komponentem systemu ACT. Zbudowana jest na 32-bitowym procesorze i jest połączona z jednostką centralną poprzez szynę CPU. Posiada funkcje takie jak:
- dostęp do 30 kanałów V120 B (HDLC) – umożliwiający logiczny dostęp do lokalnych aplikacji z zewnątrz;
- dwanaście portów V24 – umożliwiających fizyczny dostęp do lokalnych aplikacji systemu;
- przetwornik DC/DC do kontroli zasilania płyty;
- możliwość komutacji, koncentracji i transmisji pakietów danych X25.
Interfejsy
W systemie można wyróżnić trzy kategorie interfejsów: CPU/centralny serwer baz danych, interfejsy rozszerzeń i linii oraz pomocnicze płyty do obsługi połączeń i funkcji (np. pomoc głosowa).
Każda płyta interfejsu posiada następujące funkcje:
- Interfejs ACT;
- protokół inicjujący powiązany z płytą CPU (w tym obecność płyty, adres itp.);
- wymiana sygnałów z płytą CPU;
- komutacja układowa;
- detekcja tonowa i wieloczęstotliwościowa.
Wszystkie płyty wykorzystują do wytwarzania własnego napięcia potencjały 0V i 48V.
Możemy wyróżnić następujące typy interfejsów:
- Interfejsy wewnętrzne:
- połączenie z urządzeniami analogowymi – płyta Z;
- połączenie dla systemu przywoławczego – płyta PAG;
- połączenie z radiowymi stacjami przekaźnikowymi – płyta DECT;
- połączenie dla cyfrowych terminali, adapterów i stacji operatorskich – płyta UA;
- podłączenie urządzeń na szynie S0 bus – płyta BRA (1x2B+D) i płyta BPRA (1x30B+D i 3x2B+D);
- Publiczne połączenia cyfrowe:
- publiczne, cyfrowe, 30-kanałowe PCM (2048 kbit/s);
- połączenia dla dostępu podstawowego i pierwotnego do sieci publicznej ISDN – płyty BRA (1x2B+D), PRA (1x30B+D) i BPRA (1x30B+D i 3x2B+D);
- transmisja danych w pakietach w kanałach D sieci ISDN – płyty BRA, PRA i BPRA;
- Prywatne połączenia cyfrowe:
- dzierżawione łącze cyfrowe z sygnalizacją dekadową, R2 lub wieloczęstotliwościową Q23 – płyta PCM;
- połączenie z wykorzystaniem protokołu Alcatel ABC dla jednorodnych sieci prywatnych – płyty PRA i BPRA;
- połączenie z wykorzystaniem protokołu QSIG dla niejednorodnych sieci prywatnych – płyty PRA i BPRA;
- Publiczne połączenia analogowe:
- z publicznymi sieciami telefonicznymi – linie NDDI znajdujące się na półkach Crystal lub US;
- Prywatne połączenia analogowe:
- dzierżawione linie analogowe – linie EMTL2, L1TL4, ACTL2, znajdujące się na półkach Crystal lub US.
Przypisy
Bibliografia
Marian Wrażeń: Systemy i sieci telekomunikacyjne. Warszawa: Wojskowa Akademia Techniczna, 2009, s. 108-112. ISBN 978-83-61486-14-5.
