Albwin, Elpin, Albuin
Imię męskie germańskie o nazwach Albwin, Elpin oraz Albuin jest znane w Polsce od średniowiecza. W tej formie występowało jako Elpinus (< Albwin), Elbnicus (< Albwin + -icus), a także w skróconej wersji Albin, która mogła odnosić się również do imienia Albin. Pierwszy człon imienia, Alb– (stwniem. alb, śrwniem. alp) oznacza „elf”; ten człon pojawiał się także w innych wariantach, takich jak Elb- oraz Alw-. Druga część, -win (stwniem., stsas. wini), oznacza „przyjaciel”. Całość można interpretować jako „przyjaciel elfów”.
W staropolskim języku istnieją zdrobnienia imion zaczynających się na Alb-, takie jak: Albasz, Albosz, Albiszek, Albiszko. Jedną z krótszych form Albwina jest Alwin, który może być także skrótem od Adalwina.
Imieniny Albwina oraz Elpina przypadają na 5 lutego, w dniu wspomnienia św. Albwina, biskupa Seben, a później Brixen.
Mężczyźni o imieniu Albwin
Alboin, znany również jako Albuin, to najstarszy syn Aio, przypuszczalnego księcia Friuli, który otrzymał w zarząd Friuli oraz Vicenzę.
