Alburnus volviticus
Alburnus volviticus to gatunek słodkowodnej ryby należącej do rodziny karpiowatych (Cyprinidae). Został on uznany przez IUCN za gatunek zagrożony wyginięciem (EN) od 2008 roku, a populacja tego gatunku wykazuje trend malejący. W 2007 roku, dzięki badaniom przeprowadzonym przez Freyhofa i Kottelata, gatunek uzyskał miano Alburnus volviticus, zastępując wcześniejszą nazwę Chalcalburnus chalcoides macedonicus. Ryba ta jest znana jedynie z obszaru zlewni jeziora Wolwi w Grecji, co jest źródłem jej epitetu gatunkowego. Do 1995 roku była także obecna w jeziorze Koronia, jednak od tego czasu nie była notowana, co prawdopodobnie jest wynikiem wysychania tego zbiornika.
Charakterystyka
Jest to ryba bentopelagiczna, osiągająca maksymalną długość 30 cm. Jej ciało ma srebrzystą barwę, z wyjątkiem brązowego grzbietu, a płetwy są przeźroczyste. Ryba ta posiada pełną linię boczną z 56–66 łuskami na ciele oraz 4 łuskami na podstawie płetwy ogonowej. Podstawa płetwy grzbietowej jest oddzielona od linii bocznej 9 rzędami łusek, natomiast podstawa płetwy brzusznej – 3 rzędami. Płetwa grzbietowa składa się z 8½ promieni miękkich, płetwa piersiowa z 16–17, a płetwa brzuszna z 9–10 promieni. Płetwa ogonowa jest rozpostarta na 14–16½ promieniach i ma 18 łusek wokół najwęższego miejsca trzonu ogonowego. Dodatkowo, ryba ta posiada od 25 do 31 wyrostków filtracyjnych.
Pokrewieństwo
Najbliższym geograficznie przedstawicielem rodzaju Alburnus w stosunku do Alburnus volviticus jest Alburnus vistonicus, który również jest gatunkiem endemicznym i krytycznie zagrożonym, występującym wyłącznie w jeziorze Wistonida. Różnice między tymi gatunkami obejmują liczbę wyrostków filtracyjnych – u Alburnus volviticus jest ich więcej – oraz ułożenie płetwy odbytowej względem podstawy płetwy grzbietowej.
Zagrożenia
Głównym zagrożeniem dla tego gatunku jest wysychanie strumieni, do których ryby te udają się na tarło. Szacuje się, że dotyczy to jednego lub dwóch cieków, a całkowity obszar tarliskowy nie przekracza 10 km².
== Przypisy ==
