Albrecht z Koldic
Albrecht z Koldic (ur. ?, zm. 1448) był czeskim szlachcicem z Colditz, który pełnił funkcję gubernatora Górnych Łużyc oraz księstw jaworskiego i wrocławskiego.
Życiorys
Albrecht pochodził z uznawanej za starą saskiej rodziny szlacheckiej Kolditz. Był synem Thimo VII z Koldic oraz jego małżonki Anny z Kittlitz.
Po zgonie króla Wacława IV, Albrecht objął stanowisko gubernatora dziedzicznego księstwa jaworskiego, które piastował aż do swojej śmierci. W latach 1420–1424 pełnił również funkcję gubernatora księstwa wrocławskiego. Od 1425 roku aż do zgonu zarządzał Górnymi Łużycami.
W roli gubernatora walczył po stronie katolików w trakcie wojen husyckich. W 1428 roku, dowodząc swoimi oddziałami, uczestniczył w bitwie pod Starym Wielisławiem u boku Půty III z Častolovic (swojego zięcia) oraz księcia Jana ziębickiego. W 1433 roku, aby zabezpieczyć Zamek Chojnik przed zdobyciem przez husytów, przekazał zamek miastu Jelenia Góra i zażądał, aby miasto zobowiązało się do jego zburzenia.
Albrecht zmarł w 1448 roku. Jego następcą na stanowisku gubernatora Górnych Łużyc został Hans z Koldic, syn jego brata Zygmunta.
Rodzina
Albrecht ożenił się z Anną z Saidy. Para miała dwoje dzieci:
- Thimo IX (ur. przed 1425, zm. 1448)
- Anna (zm. 1 lutego 1467 r.), która wyszła za mąż:
- w 1396 roku za Půtę z Častolovic (zm. 1434), z którym miała trzy córki
- w 1440 roku za Hynka Krušinę z Lichtenburga (ur. 1392, zm. 4 marca 1454)
Bibliografia
Ludwig Petry i in.: Geschichte Schlesiens, vol. 1, Sigmaringen 1988, ISBN 3-7995-6341-5, s. 1 197–198, 208
