Albrecht VI Habsburg
Albrecht VI Habsburg, znany również jako Albrecht Hojny oraz Albrecht Rozrzutny (urodzony 18 grudnia 1418 w Wiedniu, zmarły 2 grudnia 1463 w Wiedniu) – był księciem Austrii. Był młodszym synem Ernesta Żelaznego, który był księciem Styrii i zmarł w 1424 roku. Jego starszy brat, Fryderyk V, późniejszy cesarz Niemiec, był o trzy lata starszy.
W czasach Albrechta VI ziemie rodowe Habsburgów były podzielone na trzy niezależne części. Albrecht V Habsburg (późniejszy król Niemiec Albrecht II) rządził regionem Austrii „nad i pod Anizą”, Ernest Żelazny sprawował władzę nad Styrią, a Fryderyk IV Habsburg nad Tyrolem oraz Austrią Przednią. Gdy Albrecht VI miał zaledwie 6 lat, zmarł jego ojciec Ernest, a w wieku 21 lat utracił dwóch braci: Albrechta V i Fryderyka IV, którzy zmarli w tym samym roku.
Po śmierci ojca, Albrecht VI oraz jego brat trafili pod opiekę wuja, Fryderyka IV. Opieka ta zakończyła się, gdy Albrecht osiągnął pełnoletniość w 1436 roku. Wówczas zawarł z bratem umowę, na mocy której mieli wspólnie rządzić Styrią. Plan ten jednak nie został zrealizowany, ponieważ Fryderyk V postanowił samodzielnie objąć rządy nad Styrią.
W tym czasie głową rodu Habsburgów był książę Albrecht V, który w 1438 roku został wybrany królem Niemiec oraz cesarzem. Zmarł rok później w trakcie wojny z Turcją, pozostawiając syna, Władysława V Pogrobowca. W tym samym roku zmarł także Fryderyk IV Habsburg, pozostawiając po sobie syna Zygmunta.
Książę Styrii, Fryderyk V, przejął wtedy rolę głowy dynastii i zajął się opieką nad Władysławem oraz Zygmuntem. 6 kwietnia 1440 roku został wybrany w Frankfurcie na króla Niemiec jako Fryderyk III. W 1446 roku stany tyrolskie wymusiły na nim zwolnienie Zygmunta z opieki, aby mógł samodzielnie rządzić Tyrolem. Fryderyk V nie chciał jednak oddać władzy Zygmuntowi, pragnąc zachować kontrolę nad zyskownym Tyrolem. Szlachta tyrolska dążyła do osadzenia Zygmunta na tronie, wierząc, że jego młody wiek oraz brak doświadczenia politycznego pozwoli im utrzymać swoje przywileje.
Zygmunt objął rządy jedynie nad Tyrolem, mimo że po ojcu powinien także rządzić Austrią Przednią, którą Fryderyk V przyznał Albrechtowi VI. Po tym wydarzeniu Albrecht VI rozpoczął samodzielne rządy. W 1452 roku, mając 34 lata, poślubił Matyldę von der Pfalz i założył uniwersytet we Fryburgu.
Po zgonie Władysława Pogrobowca w 1457 roku wybuchł otwarty konflikt między Albrechtem VI a jego bratem Fryderykiem V o kontrolę nad regionem Austrii „nad i pod Anizą”. Albrecht uznał się za następcę Władysława i przyjął tytuł władcy Austrii „nad i pod Anizą”. Fryderyk, jako cesarz, odrzucił jego roszczenia, ale Albrecht, nie zważając na to, od 1458 roku nazywał siebie władcą Austrii nad Anizą (Górnej Austrii). Po skutecznym oblężeniu brata Fryderyka oraz jego rodziny w wiedeńskim zamku w 1462 roku, stał się także panem Austrii pod Anizą, czyli Dolnej Austrii.
Konflikt z bratem uwidocznił się szczególnie podczas wojny badeńsko-palatynackiej o arcybiskupstwo Moguncji, w której brał również udział Ulryk V Wirtemberski. Albrecht VI opowiedział się po stronie przeciwników cesarza. Wojna zakończyła się zwycięstwem cesarza w bitwie pod Seckenheim 30 czerwca 1462 roku.
Albrecht VI zmarł nagle 2 grudnia 1463 roku, mając 45 lat. Jego niespodziewana śmierć na krótko ułatwiła cesarzowi Fryderykowi walkę o kontrolę nad wszystkimi ziemiami Habsburgów. Nowo wybrany król Węgier, Maciej Korwin, zdobył Styrię i Dolną Austrię, a w 1485 roku opanował również Wiedeń, przenosząc tam stolicę swojego państwa. Fryderyk zmarł w 1493 roku, 30 lat po Albrechcie VI.
