Albrecht Theodor Middeldorpf
Albrecht Theodor Middeldorpf (ur. 3 lipca 1824 we Wrocławiu, zm. 29 lipca 1868 tamże) był niemieckim lekarzem oraz profesorem w Königliche Universität Breslau.
Był synem teologa Hinricha Middeldorpfa. W latach 1842-1846 studiował w Wrocławiu i Berlinie, gdzie kształcił się pod okiem takich uczonych jak Purkin, Müller oraz Dieffenbach. W 1846 roku uzyskał tytuł doktora medycyny. Po zakończeniu studiów przez rok pracował jako asystent u Purkiniego we Wrocławiu, a następnie kontynuował naukę w Wiedniu i Paryżu. W 1853 roku został profesorem nadzwyczajnym w dziedzinie chirurgii i okulistyki we Wrocławiu. Trzy lata później, w 1856 roku, objął stanowisko profesora zwyczajnego oraz dyrektora kliniki chirurgiczno-okulistycznej. W czasie wojny austro-pruskiej wyróżnił się w leczeniu ran odniesionych w bitwach, co przyczyniło się do jego odznaczenia Orderem Orła Czerwonego 3 klasy.
Bibliografia
- Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wiedeń: Urban & Schwarzenberg, 1901, s. 1136-1137. [1]