Albrecht III Dobrotliwy, w języku niemieckim Albrecht III. der Gütige (urodzony 27 marca 1401 w Monachium, zmarł 29 lutego 1460 w tym samym mieście) był księciem Bawarii-Monachium od 1438 roku, należącym do dynastii Wittelsbachów.
Życiorys
Albrecht III był potomkiem księcia bawarskiego Ernesta oraz Elżbiety, córki Barnaby Viscontiego z Mediolanu. W 1432 roku prawdopodobnie zawarł w tajemnicy małżeństwo z Agnes Bernauer, co wywołało niepewność co do jego sukcesji tronu. Opuścił wtedy ojca, ale Agnes zginęła w 1435 roku, zamordowana na rozkaz ojca Albrechta. Po śmierci ojca w 1438 roku przejął księstwo Bawarii-Monachium, mimo sprzeciwu niektórych członków rodziny. W 1440 roku odmówił przyjęcia korony czeskiej, którą zaproponowały mu stany czeskie, a później nawiązał bliską współpracę z królem Jerzym z Podiebradów. Skupiał się głównie na sprawach wewnętrznych, dążąc do pokojowego rozwiązywania konfliktów z innymi władcami. Z upoważnienia papieża współpracował z Mikołajem z Kuzy nad reformą bawarskich klasztorów. Angażował wielu wybitnych uczonych i artystów, przyczyniając się do rozwoju kultury południowoniemieckiej. Aby uniknąć dalszych podziałów w kraju, postanowił, że po jego śmierci obaj najstarsi synowie będą rządzić wspólnie.
Potomkowie
Albrecht III miał siedmioro dzieci z drugiego małżeństwa (pierwsze było bezdzietne) z Anną, córką Eryka z Brunszwiku-Grubenhagen, w tym między innymi:
- Jan IV (ur. 1437, zm. 1463), książę bawarski na Monachium,
- Zygmunt (ur. 1439, zm. 1501), książę bawarski na Monachium,
- Albrecht IV Mądry (ur. 1447, zm. 1508), książę bawarski na Monachium,
- Małgorzata (ur. 1442, zm. 1479), żona margrabiego Mantui Fryderyka I,
- Elżbieta (ur. 1443, zm. 1484), żona elektora saskiego Ernesta.
Posiadał również wiele dzieci z nieformalnych związków.
Bibliografia
Hans Rall: Albrecht III. der Gütige (der Fromme), Herzog von Bayern-München. W: Neue Deutsche Biographie. T. 1. Berlin: Duncker & Humblot, 1953, s. 156–157. [dostęp 2015-01-20]. (niem.).
