Albrecht III Habsburg

Albrecht III Habsburg (urodzony pomiędzy 18 listopada 1349 a 16 marca 1350 w Wiedniu, zmarły 29 sierpnia 1395 w Laxenburgu) był księciem austriackim. Był synem Albrechta II Kulawego oraz Joanny von Pfirt.

Życiorys

W 1362 roku Albrecht został zaręczony z Elżbietą Andegaweńską, bratanicą króla węgierskiego Ludwika. Po śmierci Rudolfa Założyciela w 1365 roku, Albrecht oraz jego brat Leopold III przejęli władzę nad posiadłościami Habsburgów. Jednak papież Urban V, pod wpływem cesarza Karola IV, nie udzielił wymaganej dyspensy, co doprowadziło do zerwania zaręczyn. W 1366 roku Albrecht ożenił się z córką cesarską, Elżbietą, lecz małżeństwo to okazało się bezdzietne.

W 1369 roku Albrecht zaspokoił roszczenia finansowe Wittelsbachów, co pozwoliło mu na utrzymanie Tyrolu. Konflikty z bratem doprowadziły w 1379 roku do podziału posiadłości, w wyniku czego Albrecht otrzymał Dolną i Górną Austrię. Wkrótce zaczął przyłączać do swoich ziem austriackie lenna. Po śmierci pierwszej żony pragnął poślubić Violantę, córkę Galeazza II Viscontiego, lecz napotkał na sprzeciw papieża. Ostatecznie zawarł małżeństwo z Beatrycze Hohenzollern, córką burgrabiego norymberskiego Fryderyka V. W 1377 roku urodził się jego następca, Albrecht IV.

Po tragicznej śmierci brata Leopolda w bitwie pod Sempach, Albrecht przejął jego posiadłości i kontynuował walki z Szwajcarami. W 1394 roku podpisał umowę małżeńską, która zapewniała dziedziczenie Gorycji. Brał także udział w uwięzieniu króla niemieckiego i czeskiego Wacława IV. Albrecht planował zająć tron Rzeszy, jednak zmarł, zanim mógł zrealizować swoje zamierzenia.

Albrecht III był osobą starannie wykształconą i wspierał artystów.