Albrecht Hohenzollern (1809–1872)

Friedrich Heinrich Albrecht

Friedrich Heinrich Albrecht (urodzony 4 października 1809 w Królewcu, zmarły 14 października 1872 w Berlinie) był księciem (Prinz von Preußen) oraz pruskim generałem, a w latach 1830–1849 mężem królewny niderlandzkiej Marianny Orańskiej.

Życiorys

Albrecht był dziewiątym dzieckiem i najmłodszym synem królewskiej pary pruskiej, Fryderyka Wilhelma III i Luizy Mecklemburg-Strelitz. Urodził się w Królewcu, gdzie rodzina przebywała na dobrowolnym wygnaniu po ucieczce z okupowanego przez Napoleona Berlina. Stracił matkę w swoim pierwszym roku życia. Zgodnie z tradycją rodu Hohenzollernów, w wieku dziesięciu lat przywdział mundur oficerski 1 Pułku Gwardii Pieszej. W 1829 roku wstąpił do kawalerii, w której służył aż do końca swojego życia. W czasie wojny prusko-austriackiej w 1866 roku brał udział w bitwie pod Sadową. Podczas wojny francusko-niemieckiej (1870–1871) nie przyjął dowództwa jednej z armii, które mu zaoferował brat Wilhelm I, decydując się dowodzić 4 Dywizją Kawalerii. Zmarł jako generał-pułkownik oraz szef 1 Pułku Dragonów, który następnie nosił jego imię aż do 1918 roku.

Ze związku z Marianną Orańską, który zakończył się rozwodem w 1849 roku, mieli czworo dzieci:

Fryderyka Luiza Wilhelmina Marianna Charlotta (1831–1855), od 1850 roku księżna Saksonii-Meiningen
Fryderyk Wilhelm Nikolaus Albrecht (1837–1906), regent Księstwa Brunszwiku w latach 1885–1906
Fryderyka Luiza Wilhelmina Elżbieta (27 sierpnia – 9 października 1840)
Fryderyka Wilhelmina Luiza Elżbieta Aleksandra (1842–1906), od 1865 roku księżna Meklemburgii-Schwerinu

W 1853 roku Albrecht zawarł morganatyczne małżeństwo z Rozalią von Rauch (1820–1879), córką ministra wojny Gustava von Raucha. Związek ten nie został dobrze przyjęty przez dwór jego brata, króla Fryderyka Wilhelma IV. Po ślubie opuścił Prusy i osiedlił się w Dreźnie, w pałacu Albrechtsberg, który sam wybudował. Dynastia pruska pogodziła się z nim dopiero po wstąpieniu na tron pruski jego drugiego brata, Wilhelma I (1861). Z Rozalią miał dwóch synów, którzy otrzymali od Wilhelma I tytuł hrabiów von Hohenau:

Georg Albrecht Wilhelm (1854–1930)
Bernhard Wilhelm Albrecht Friedrich (1857–1914)

Linia Albrechta wygasła po mieczu w 1940 roku wraz ze śmiercią jego wnuka, księcia Friedricha Heinricha, ostatniego właściciela pałacu w Kamieńcu Ząbkowickim. Dobra kłodzkie przeszły w ręce księcia Waldemara von Hohenzollern.

Oprócz Albrechtsbergu, Albrecht posiadał również pałac Prinz-Albrecht-Palais w Berlinie, zlokalizowany przy Wilhelmstrasse 102. W 1931 roku został wynajęty władzom Rzeszy, a od 1934 roku stał się główną siedzibą gestapo. Obecnie w tym miejscu znajduje się Muzeum Topografia Terroru (niem. Topographie des Terrors).

Przypisy

Bibliografia

Henryk Grzybowski, Książęta pruscy na Ziemi Kłodzkiej w: red. Janusz Laska, Mieczysław Kowalcze, Popularna Encyklopedia Ziemi Kłodzkiej, t. II (K-M), Kłodzko-Nowa Ruda: Kłodzkie Towarzystwo Oświatowe, 2009, s. 163–165, ISBN 978-83-60478-90-5.

Henryk Grzybowski, Książęce „ślady” w nazwach polanickich zdrojów w: Henryk Grzybowski, Georg Wenzel (red.), Polanica Zdrój wczoraj i dziś, tom I, Nowa Ruda–Polanica-Zdrój 2006, s. 407–412, ISBN 83-88842-98-6.

Marek Gaworski, Pałac w Kamieńcu Ząbkowickim. Architektura i właściciele, Strzelce Opolskie 2009.

Georg von Alten, Handbuch für Heer und Flotte, tom IV, Berlin 1912