Albrecht Fryderyk Habsburg

Albrecht Fryderyk Rudolf

Albrecht Fryderyk Rudolf (niem. Albrecht Friedrich Rudolf Dominik Erzherzog von Österreich, Herzog von Teschen) urodził się 3 sierpnia 1817 roku w Wiedniu, a zmarł 18 lutego 1895 roku w Arco. Był austriackim arcyksięciem, księciem cieszyńskim oraz marszałkiem polnym zarówno cesarskiej i królewskiej armii, jak i armii rosyjskiej oraz pruskiej.

Życiorys

Albrecht był najstarszym synem arcyksięcia Karola, który odniósł zwycięstwo pod Aspern, oraz jego żony Henrietty z Nassau-Weilburg. W roli dowódcy wojsk w Dolnej i Górnej Austrii oraz Salzburgu uczestniczył w walkach podczas Wiosny Ludów. W latach 1851-1860 pełnił funkcję gubernatora Węgier.

4 kwietnia 1863 roku awansował na stopień marszałka polnego. 3 lipca 1874 roku został marszałkiem polnym Armii Imperium Rosyjskiego, a 27 września 1893 roku otrzymał tytuł generała marszałka polnego Armii Cesarstwa Niemieckiego.

W 1866 roku objął dowództwo nad wojskami cesarskimi na froncie włoskim, gdzie odniósł zwycięstwo pod Custozą. To było ostatnie wielkie zwycięstwo w historii monarchii habsburskiej, które przyniosło mu chwałę.

Marszałek Albrecht był także szefem:

Węgierskiego Pułku Piechoty Nr 44 (1830–1895),
Pułku Dragonów Nr 4 (1875–1895),
Pułku Haubic Polowych Nr 5 (1887–1895),
5 Litewskiego Pułku Ułanów (1839–1895),
2. Wschodniopruskiego Pułku Grenadierów Nr 3 (1859–1895),
5. Bawarskiego Pułku Szwoleżerów (1886–1895),
4. Saskiego Pułku Piechoty Nr 103.

Po jego śmierci, imię „na wieczne czasy” otrzymał Węgierski Pułk Piechoty Nr 44 oraz Pułk Haubic Polowych Nr 5, a także Galicyjsko-Bukowiński Pułk Dragonów Nr 9.

Od 1847 roku był księciem cieszyńskim. W tej roli wspierał rozwój przemysłu, w tym budowę hut w Ustroniu i Trzyńcu oraz tartaków parowych i wodnych w Cieszynie i Jabłonkowie. Wsparł również budowę szpitala w Cieszynie oraz kościoła ewangelickiego w Trzyńcu. W połowie XIX wieku stał się właścicielem dawnego dworu starostów lipnickich w Lipniku, który dzięki jego inicjatywie został przekształcony w późnoklasycystyczny pałac z parkiem. W 1856 roku z jego inicjatywy powstał także browar w Żywcu, który funkcjonuje do dziś. W 1878 roku odkupił od rodziny Saint Genois d’Anneaucourt dobra dawnej królewszczyzny lanckorońskiej.

Po jego śmierci, Towarzystwo Pogrzebowe w Wiedniu zamówiło specjalny wagon pogrzebowy, który został wykonany przez Pierwsze Galicyjskie Towarzystwo Akcyjne Budowy Wagonów i Maszyn w Sanoku. Albrecht został pochowany w Wiedniu, a jego pomnik znajduje się w pobliżu muzeum Albertina.

Ordery i odznaczenia

Źródło:

Małżeństwo i dzieci

Jego żoną była Hildegarda Bawarska (1825–1864), księżniczka Bawarii, z którą miał troje dzieci:

Marię Teresę (15 lipca 1845 – 8 października 1927), żonę księcia Filipa Wirtemberskiego (1838–1917);
Karola (3 stycznia 1847 – 19 lipca 1848);
Matyldę (25 stycznia 1849 – 6 czerwca 1867), która zginęła w pożarze, próbując ukryć papierosa, gdy została przyłapana.