Albrecht Brandi

Albrecht Brandi (urodzony 20 czerwca 1914 w Dortmundzie, zmarły 6 stycznia 1966 w Kolonii) był dowódcą okrętów podwodnych (U-Bootów) w czasie II wojny światowej.

Komandor Albrecht Brandi to jeden z dwóch oficerów marynarki (obok Wolfganga Lütha), który został odznaczony Krzyżem Rycerskim z Liśćmi Dębowymi, Mieczami i Diamentami. Dowodząc trzema okrętami (U-617, U-380, U-967), odbył 9 rejsów bojowych, które łącznie trwały 255 dni. W trakcie swojej służby zatopił 8 statków o łącznym tonażu 25 879 BRT, w tym 3 okręty (stawiacz min HMS „Welshman”, niszczyciel HMS „Puckeridge”, niszczyciel eskortowy USS „Fechteler”) oraz okręt pomocniczy.

Kariera wojskowa

Przed wojną

W wieku 21 lat, 1 kwietnia 1935 roku, wstąpił do Kriegsmarine jako aspirant oficerski. Przez 2,5 miesiąca (do 17 czerwca) przeszedł standardowe szkolenie piechoty w II Oddziale Stałej Dywizji Okrętów Morza Bałtyckiego w Stralsund. Następnie, od 18 czerwca do 25 września 1935, odbył 14-tygodniowe szkolenie na żaglowcu szkolnym „Gorch Fock”. Po zakończeniu kursu rozpoczął prawie 9-miesięczne (do 19 czerwca 1936) szkolenie pokładowe na lekkim krążowniku Karlsruhe. Po tym, 22-letni Brandi przeszedł kolejne 9-miesięczne szkolenie (do 31 marca 1937) w Szkole Marynarki (Flensburg-Mürwik) na kursie podstawowym dla chorążych. Kolejnym etapem jego służby było półroczne (do 1 października) szkolenie broni dla chorążych, w trakcie którego objął stanowisko III oficera pokładowego na trałowcu min „M-125”. 2 października 1937 roku został oficerem pokładowym na trałowcu „M-1” (1. Flotylla Trałowców Minowych) i pełnił tę funkcję aż do wybuchu wojny.

II wojna światowa

Po rozpoczęciu wojny kontynuował służbę na trałowcu M-1, a 25 maja 1940 roku jako Oberleutnant zur See objął jego dowództwo. Wiosną 1941 roku (w kwietniu) przeszedł szereg szkoleń i kursów na okrętach podwodnych, w tym Kurs Strzelania dla Dowódców Okrętów. Zimą 1941/1942 (do lutego) pływał przez 3 miesiące jako dowódca-praktykant na U-552, którym dowodził Kapitänleutnant Erich Topp (7. Flotylla Okrętów Podwodnych stacjonująca we francuskim Saint-Nazaire). 28-letni Brandi przeszedł 2-miesięczne (do 8 kwietnia 1942) przeszkolenie z zakresu budownictwa w 8. Oddziale Szkoleniowym Budowy Okrętów Wojennych w Hamburgu, gdy U-617 był w trakcie budowy. W tym samym miesiącu objął dowództwo nad swoim pierwszym okrętem podwodnym. Do końca sierpnia 1942 roku pływał na U-617, stacjonując w Kilonii (5. Flotylla Okrętów Podwodnych). Przez kolejne 3 miesiące (do 30 listopada) jego U-Boot operował z bazy w Saint-Nazaire (7. Flotylla Okrętów Podwodnych). Od grudnia 1942 roku przeszedł ze swoim okrętem na Morze Śródziemne, z bazą w włoskiej La Spezii (29. Flotylla Okrętów Podwodnych). Po utracie U-617 (12 września 1943) został internowany przez władze hiszpańskie w pobliżu Kadyksu. Po kilku tygodniach udało mu się, mimo trudności, opuścić Hiszpanię i wrócić do kraju. Po krótkim urlopie, 20 listopada, objął dowództwo nad swoim drugim U-Bootem, U-380, stacjonującym we francuskim Tulonie (wciąż w 29. Flotylla Okrętów Podwodnych). Po zniszczeniu okrętu podczas bombardowania portu (11 marca 1944) przez amerykańskie lotnictwo, objął dowodzenie nad swoim trzecim i ostatnim U-Bootem, U-967, którym dowodził od 25 marca do 1 lipca 1944 roku. Przez następne pół roku (do stycznia 1945) pełnił w Helsinkach funkcję oficera Sztabu Admiralicji, pod dowództwem admirała operującego na wschodnim Bałtyku. W tym czasie nadzorował akcje niemieckich okrętów podwodnych w Zatoce Fińskiej. W ostatnich miesiącach wojny (do 8 maja 1945) był szefem Małych Zespołów Bojowych Marynarki (Marinedivison Brandi) w holenderskim IJmuiden. Dzień po kapitulacji trafił do alianckiej niewoli, gdzie początkowo pełnił funkcję komendanta obozu w IJmuiden, a następnie kierował obozem jenieckim w holenderskim Emden. Zwolnienie z niewoli otrzymał we wrześniu 1945 roku.

Rangi

Seekadett – 25 września 1935

Fähnrich zur See – 1 lipca 1936

Oberfähnrich zur See – 1 stycznia 1938

Leutnant zur See – 1 stycznia 1938

Oberleutnant zur See – 1 października 1939

Kapitänleutnant – 1 października 1942

Korvettenkapitän – 8 lipca 1944

Fregattenkapitän – 18 grudnia 1944

Odznaczenia

Odznaka pamiątkowa dla załogi

Odznaka Załóg U-Bootów Złota z Brylantami