Albina z Cezarei
Albina z Cezarei, znana również jako Albina z Formia (ur. 238, zm. 250 w Cezarei Palestyńskiej) – dziewica i męczennica, uznawana za świętą w Kościele katolickim.
Życiorys
Wywodziła się z wpływowego rodu, a jej urodę i mądrość ceniono w całym regionie. Z wielką miłością podchodziła do innych ludzi, troszcząc się o żebraków i chorych. Jej życie przypadało na okres panowania cesarza Decjusza, który postanowił przywrócić i wspierać starożytną religię rzymską. Wprowadził nakaz dla wszystkich obywateli rzymskich, aby oddawali cześć bogom i składali ofiary. Otrzymywali w zamian libellus, czyli dokument poświadczający dokonanie ofiary.
Albina odmówiła złożenia ofiary i publicznie wyznała swoją wiarę w Jezusa Chrystusa. Została za to poddana torturom i ścięta 16 grudnia 250 roku.
Jej ciało, wraz z szczątkami innych męczenników, umieszczono na łodzi, która dryfowała po morzu, aż dotarła do Gaety, gdzie zostało pochowane.
Atrybuty
Do jej atrybutów należą: statek, anioł, palma męczeństwa, lilia oraz nagietek.
Wspomnienie liturgiczne
Albina jest wspominana w dniu swojego dies natalis – 16 grudnia.
