Albin Zazula
Albin Zazula (ur. 25 lipca 1862 w Przemyślanach, zm. 17 września 1931 w Krakowie) był polskim inżynierem kolejnictwa oraz projektantem linii kolejowych.
W 1875 roku ukończył szkołę realną w Krakowie, a następnie kontynuował naukę na Politechnice w Wiedniu. Po uzyskaniu dyplomu w 1885 roku rozpoczął swoją karierę zawodową, pracując przy budowie linii Lwów – Czerniowce. Wkrótce potem został referentem w wydziale mostowym lwowskiej dyrekcji kolei. Wśród wielu projektów, które zrealizował w tym okresie, znalazła się również kolejka leśna w Bieszczadach. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Politechnicznego, a w latach 1891-1893 pełnił funkcję sekretarza tej organizacji.
Na przełomie XIX wieku wprowadzono systemy zabezpieczające ruch pociągów. Aby zgłębić tę tematykę, Albin Zazula odbył praktykę w wiedeńskiej fabryce „Siemens & Halske”, a następnie zorganizował system zabezpieczeń na liniach kolejowych podlegających dyrekcji we Lwowie. W 1907 roku został powołany na stanowisko docenta na Politechnice Lwowskiej, gdzie wykładał nowo wprowadzony przedmiot dotyczący sygnalizacji i zabezpieczania ruchu pociągów.
W 1912 roku jego wiedza została doceniona, gdy został kierownikiem Działu Zabezpieczania Ruchu Pociągów w Ministerstwie Kolei w Wiedniu. W 1916 roku został oddelegowany do Lwowa, gdzie z ramienia Ministerstwa Kolei nadzorował odbudowę urządzeń zabezpieczających ruch kolejowy zniszczonych podczas działań wojennych. Po tym okresie wrócił do Wiednia, gdzie pracował do 1918 roku. Po upadku Monarchii Austro-Węgierskiej powrócił do odrodzonej Polski i znalazł zatrudnienie w Ministerstwie Komunikacji.
Na mocy decyzji ministra Kazimierza Bartla, Zazula został mianowany naczelnikiem Wydziału Elektrotechnicznego. Jego głównym osiągnięciem było ujednolicenie przepisów i regulacji obowiązujących wcześniej w trzech zaborach. Był również projektantem urządzeń zabezpieczających ruch pociągów, a pierwsze stawidło jego projektu zamontowano na posterunku kolejowym w Błesznie. Po przewrocie majowym, z przyczyn politycznych, został odsunięty od swojego stanowiska i przeszedł na emeryturę. Wkrótce jednak wrócił do pracy zawodowej, obejmując stanowisko dyrektora w Wytwórni Sygnałów i Urządzeń Kolejowych w Krakowie.
== Przypisy ==
