Oskar Albinus („Albin”) Stenroos
Urodzony 25 lutego 1889 w Vehmaa, zmarł 30 kwietnia 1971 w Helsinkach, był fińskim lekkoatletą specjalizującym się w biegach długodystansowych, zdobywcą trzech medali olimpijskich.
Jego debiut w biegu maratońskim miał miejsce w 1909 roku, kiedy to zdobył 3. miejsce na mistrzostwach Finlandii. W późniejszych latach postanowił spróbować swoich sił na krótszych dystansach, rezygnując z maratonów aż do igrzysk olimpijskich w 1924 roku.
Stenroos zyskał uznanie, gdy w 1910 roku zdobył mistrzostwo Finlandii w biegu na 10 000 metrów. W latach 1912-1926, w czasach kiedy Hannes Kolehmainen nie brał udziału w zawodach, zdobył tytuły mistrza Finlandii na 5000 i 10 000 metrów, a także triumfował w biegach przełajowych w latach 1915-1917.
Na igrzyskach olimpijskich w 1912 roku w Sztokholmie zdobył brązowy medal w biegu na 10 000 metrów oraz srebrny medal w drużynie w biegu przełajowym, zajmując indywidualnie 6. miejsce. Uczestniczył również w drużynowym biegu na 3000 metrów, gdzie reprezentacja Finlandii niespodziewanie przegrała z USA w eliminacjach.
W 1915 roku Stenroos ustanowił rekord świata w biegu na 30 000 metrów, osiągając czas 1:48:06,2, który poprawił w 1924 roku na 1:46:11,6. W 1923 roku ustanowił również rekord świata na 20 000 metrów z wynikiem 1:07:11,2.
Podczas igrzysk olimpijskich w 1924 roku w Paryżu, Stenroos wystartował w biegu maratońskim, po raz pierwszy od 1909 roku. Zwyciężył w swoim biegu, pokonując drugiego zawodnika, Włocha Romea Bertiniego, o prawie 6 minut. Następnie zajął 2. miejsce w Maratonie Bostońskim w 1926 roku, a w 1927 roku zakończył swoją karierę w wyczynowej lekkiej atletyce.
Przypisy
Loading ...