Albin Potocki
Albin Potocki (ur. 1 stycznia 1906, zm. wiosną 1940 w Charkowie) był kapitanem dyplomowanym piechoty w Wojsku Polskim, który padł ofiarą zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Potocki był synem Juliana i Marii z domu Zembowska. Po ukończeniu Oficerskiej Szkoły Piechoty, gdzie zajął 11. lokatę, został mianowany przez Prezydenta RP na podporucznika w korpusie oficerów piechoty, z datą senioralną od 15 sierpnia 1925 roku, a następnie wcielony do 76 pułku piechoty. W dniu 15 sierpnia 1928 roku awansował na porucznika. 4 listopada 1929 roku został wysłany na roczny kurs wychowania fizycznego do Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego w Warszawie. W 1933 roku przeniesiono go z 76 pp do Szkoły Podchorążych dla Podoficerów. W dniu 1 stycznia 1935 roku awansował na kapitana z 204 lokatą. Po zakończeniu normalnego kursu w Wyższej Szkole Wojennej w latach 1936-1938 (XVII promocja) uzyskał tytuł naukowy oficera dyplomowanego. W marcu 1939 roku pełnił funkcję dowódcy 2 kompanii I batalionu 85 pułku piechoty. W czasie kampanii wrześniowej był kwatermistrzem rezerwowej 35 Dywizji Piechoty i brał udział w obronie Lwowa.
Po inwazji ZSRR na Polskę 17 września 1939 roku oraz kapitulacji Lwowa, został aresztowany przez Sowietów i przewieziony do obozu w Starobielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie, a jego ciało potajemnie pochowano w masowej mogile w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 roku znajduje się tam oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie. Potocki figuruje na liście straceń nr 4015.
5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło podjął decyzję nr 439/MON o pośmiertnym awansie Potockiego na stopień majora. Uroczyste ogłoszenie awansu miało miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, podczas ceremonii „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Odznaki
- Państwowa Odznaka Sportowa
- Odznaka Strzelecka
- Odznaka pamiątkowa 76 Lidzkiego pułku piechoty
Zobacz też
- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
Przypisy
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa. Ministerstwo Spraw Wojskowych. 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa. Ministerstwo Spraw Wojskowych. 1932.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- Jerzy Ciesielski i in.: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.