Albin Planinec (ur. 18 kwietnia 1944 w Brišach, zm. 20 grudnia 2008 w Lublanie) był słoweńskim szachistą, który zdobył tytuł arcymistrza w 1972 roku.
Kariera szachowa
Szachy zaczął grać w wieku 7 lat. Dwukrotnie zdobył tytuł indywidualnego mistrza Słowenii (w latach 1968 i 1971). W 1974 roku reprezentował Jugosławię na szachowej olimpiadzie w Nicei, gdzie jego drużyna zdobyła srebrny medal. Ponadto brał udział w rozgrywkach o drużynowe mistrzostwo Europy dwukrotnie (w 1970 i 1973), osiągając najlepszy wynik w 1973 roku w Bath, gdzie jugosłowiańska drużyna zajęła drugie miejsce.
W turniejach międzynarodowych uzyskał następujące osiągnięcia: I miejsce w memoriale Milana Vidmara w Lublanie (1969, gdzie wyprzedził 10 arcymistrzów, w tym Svetozara Gligoricia, Wolfganga Unzickera, Roberta Byrne, Aleksandara Matanovicia oraz Floriana Gheorghiu), dzielone II miejsce w Čačaku (1969, 1970), I miejsce w Warnie (1970), dzielone II miejsce w Skopje (1971), dzielone III miejsce w Nowym Sadzie (1972), dzielone I miejsce w Amsterdamie (1973, w turnieju IBM, wspólnie z Tigranem Petrosjanem, przed Lubomirem Kavalkiem, Borisem Spasskim i László Szabó) oraz dzielone III miejsce w Wijk aan Zee (1974, za Walterem Brownem i Janem Heinem Donnerem, wspólnie z Hansem-Joachimem Hechtem i Milanem Matuloviciem).
Najwyższy ranking w swojej karierze osiągnął 1 maja 1974 roku, z wynikiem 2545 punktów, co dało mu 36-38 miejsce na światowej liście FIDE, a wśród jugosłowiańskich szachistów zajmował 3. miejsce, ustępując jedynie Ljubomirowi Ljubojeviciowi i Svetozarowi Gligoriciowi.
Przypisy
Bibliografia
W. Litmanowicz, J. Giżycki, „Szachy od A do Z”, tom II, Warszawa 1987, s. 918
ChessBase Megabase 2010
Linki zewnętrzne
Loading ...