Albin F. Schoepf

Albin Franciszek Schoepf

Albin Franciszek Schoepf (urodzony 1 marca 1822 w Podgórzu, zmarł 10 maja 1886 w Waszyngtonie) był amerykańskim generalem polskiego pochodzenia, który brał udział w wojnie secesyjnej.

Początki kariery wojskowej

W latach 1837–1841 studiował w Wyższej Szkole Wojskowej w Wiedniu, gdzie uzyskał stopień porucznika artylerii. Po wstąpieniu do armii austriackiej awansował na kapitana. W 1848 roku, po skierowaniu do tłumienia powstania na Węgrzech, zdezerterował z armii austriackiej i dołączył do Legionu Polskiego, gdzie początkowo służył jako szeregowiec. Wkrótce awansował na majora. Po upadku powstania udał się do Turcji, gdzie został internowany. M.Haiman wspominał, że Schoepf podjął służbę w armii osmańskiej, gdzie pełnił rolę instruktora artylerii.

Pierwsze lata w Stanach Zjednoczonych

W 1851 roku, wraz z grupą byłych żołnierzy Legionu Polskiego, wyjechał do Anglii, a następnie do Stanów Zjednoczonych. Początkowo pracował w Urzędzie Pomiarów Wybrzeża, a później w Urzędzie Patentowym. Dzięki wsparciu Josepha Holta, komisarza w Urzędzie Patentowym, Schoepf w 1861 roku objął stanowisko sekretarza wojny w gabinecie prezydenta Jamesa Buchanana. Działał w imieniu Departamentu Wojny, wykonując pomiary wojskowe w Wirginii.

Wojna secesyjna

Po wybuchu wojny secesyjnej, dzięki wsparciu Holta, Schoepf został awansowany na generała brygady i objął dowództwo jednostki stacjonującej w Kentucky. W październiku 1861 roku otrzymał rozkaz powstrzymania konfederatów na rzece Rockcastle. Obóz warowny Camp Wildcat, którego broniły oddziały Schoepfa, 21 października stał się celem ataku sił konfederackich dowodzonych przez generała Felixa Zollicoffera. Po nieudanej próbie przełamania obrony, oddziały konfederackie wycofały się z pola bitwy.

W styczniu 1862 roku oddziały Schoepfa ponownie starły się z konfederatami Zollicoffera pod Mill Springs, osiągając kolejne zwycięstwo. Jako dowódca dywizji, Schoepf uczestniczył w bitwie pod Perryville (8 października 1862). W trakcie bitwy doszło do konfliktu między nim a głównodowodzącym Armią Ohio, generałem Don Carlosem Buellem. Schoepf potem znalazł się w składzie Komisji Wojskowej, która miała ocenić działania Buella i nie krył swojego niezadowolenia z jego decyzji podejmowanych w trakcie bitwy.

Ze względu na zły stan zdrowia i postępującą głuchotę, Schoepf nie brał już udziału w działaniach frontowych. 14 kwietnia 1863 roku został mianowany komendantem Fortu Delaware.

Po wojnie

Po zakończeniu działań wojennych Schoepf wrócił do pracy w Urzędzie Patentowym. Zmarł w 1886 roku po długiej chorobie (rak żołądka) i został pochowany na Congressional Cemetery w Waszyngtonie.