Albierz (Alberus) (zm. w 1283) – biskup włocławski (kujawsko–pomorski).
Życiorys
O Albierzu nie zachowało się zbyt wiele informacji. Pochodził z rodziny nieszlacheckiej, prawdopodobnie mieszczańskiej. Pierwsze wzmianki na jego temat odnoszą się do tego, że był kapelanem biskupa włocławskiego Michała. Około 1250 roku objął stanowisko archidiakona, a od 1258 roku pełnił funkcję dziekana włocławskiego. W 1275 roku został biskupem włocławskim.
Wówczas biskupstwo włocławskie obejmowało także tereny Pomorza Gdańskiego. Dlatego Albierz brał udział w rozwiązywaniu sporów granicznych pomiędzy księciem pomorskim Mściwojem II (Mestwinem II) a Krzyżakami. Udało mu się zapewnić biskupstwu włocawskiemu szereg nowych nadań książęcych w archidiakonacie pomorskim. Biskupstwo kujawsko-pomorskie posiadało również majątki w ziemi chełmińskiej, które należały do Zakonu. Albierzowi udało się wynegocjować z Krzyżakami porozumienie dotyczące korzystania przez biskupstwo z tych posiadłości.
Albierz zmarł w grudniu 1283 roku. Został pochowany w katedrze włocławskiej lub w kościele dominikańskim w Brześciu Kujawskim.
Zobacz też
Katalog biskupów włocławskich
Bibliografia
ks. Paweł Czaplewski, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 46.