Albiert Pietrowicz Pinkiewicz
Albiert Pietrowicz Pinkiewicz (urodzony 24 grudnia 1883?/5 stycznia 1884 w Urundzie koło Ufy, zmarł 25 grudnia 1939 w Moskwie) był rosyjskim pedagogiem oraz dyrektorem Moskiewskiego Instytutu Pedagogicznego. Specjalizował się w dydaktyce przyrodoznawstwa oraz ogólnej teorii pedagogicznej. Jest autorem dwutomowej Pedagogiki, która stanowi pierwszy marksistowski podręcznik w tej dziedzinie. W swoim dziele zwracał uwagę na charakterystyczne cechy pedagogiki radzieckiej w okresie przejściowym, takie jak: oparcie na filozofii materialistycznej, zaangażowanie polityczne, kolektywizm, odpowiednie cele wychowawcze, wychowanie przez pracę oraz związek szkoły z życiem.
Pinkiewicz był synem polskiego zesłańca, który uczestniczył w powstaniu styczniowym i został deportowany do tatarskiej wsi Urunda w guberni ufijskiej. W 1937 roku został represjonowany przez władze stalinowskie, jednak po jego śmierci został zrehabilitowany.
Ważniejsze prace
- Osnownyje problemy sowriemiennoj szkoły (1924)
- Sowietskaja piedagogika za 10 let (1927)
Bibliografia
- W. Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2007, s. 310.
- K. Wilkoszewska, Reception of John Dewey’s Philosophy in Poland [w:] John Dewey’s Educational Philosophy in International Perspective: A New Democracy for the Twenty-First Century, pod red. L. A Hickman, G. Spadafora, Southern Illinois University Press; 1st Edition edition (April 24, 2009), s. 123.
Loading ...