Alberyk I

Alberyk I

Alberyk I (urodzony w IX wieku, zmarły około 925 roku) był hrabią oraz markizem Rzymu, a także pierwszym mężem Marozji, wpływowej postaci w Rzymie.

Życiorys

W 897 roku Alberyk I zabił Gwidona IV ze Spoleto i ogłosił się hrabią tego miasta. Około 915 roku wszedł w związek małżeński z rodziną Teofilakta, żeniąc się z jego starszą córką Marozją. Para doczekała się trzech synów: Alberyka II, Konstantyna oraz Sergiusza. Prawdopodobnie w 917 roku Alberyk I został konsulem rzymskim. Jego śmierć nastąpiła w wyniku linczu, spowodowanego poszukiwaniem wsparcia u Węgrów, którzy plądrowali miasto, aby utrzymać swoją władzę.

Wraz z Marozją, Alberyk I zapoczątkował ród Tusculum.

Przypisy

Bibliografia

Gilbert Dagron, Pierre Riche, Andre Vauchez: Historia chrześcijaństwa. T. 4: Biskupi, mnisi i cesarze 610-1054. Warszawa: Krupski i S-ka, 1999, s. 625-627. ISBN 83-86117-31-1.