Alberto Zozaya

Alberto Máximo Zozaya

Alberto Máximo Zozaya (urodzony 13 kwietnia 1908, zmarły 17 lutego 1981) był argentyńskim piłkarzem, znanym pod przydomkiem Don Padilla, który pełnił rolę napastnika, a później został trenerem.

Początki kariery

Zozaya przyszedł na świat w Urdinarrain, w departamencie Gualeguaychú, w prowincji Entre Ríos. Swoją przygodę z piłką nożną rozpoczął w 1926 roku, grając w lokalnym klubie Central Entrerriano Gualeguaychú. W 1929 roku przeszedł do klubu Estudiantes La Plata, a rok później zdobył z nim wicemistrzostwo Argentyny. W 1931 roku zdobył 33 bramki dla Estudiantes, co zapewniło mu tytuł króla strzelców argentyńskiej pierwszej ligi. Zozaya zyskał również sławę jako strzelec pierwszej bramki w historii zawodowej ligi argentyńskiej. Wraz z takimi zawodnikami jak Alejandro Scopelli, Miguel Ángel Lauri, Manuel Ferreira oraz Enrique Guaita współtworzył drużynę Estudiantes, która w latach 30. zyskała przydomek Los Profesores.

Reprezentacja Argentyny

Jako zawodnik Estudiantes, Zozaya wziął udział w turnieju Copa América 1937, gdzie Argentyna zdobyła mistrzostwo Ameryki Południowej. Zagrał w pięciu meczach, zdobywając łącznie 5 bramek: 3 przeciwko Paragwajowi, jedną z Peru oraz jedną w meczu z Urugwajem, w którym wszedł na boisko w drugiej połowie. Jego osiągnięcia w turnieju zapewniły mu tytuł wicekróla strzelców.

Kariera klubowa

Zozaya grał w Estudiantes do 1939 roku, a następnie w 1940 roku przeszedł do Racing Club de Avellaneda. Po rozegraniu dwóch meczów w 1941 roku przeniósł się do urugwajskiego klubu CA Bella Vista, gdzie zakończył swoją karierę. Znany był przede wszystkim z doskonałego gry głową.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Zozaya podjął się pracy jako trener. W latach 1952-1953 prowadził drużynę portugalskiego klubu SL Benfica. Zajmował się także szkoleniem zespołów takich klubów jak Gimnasia y Esgrima La Plata (w 1960 roku), CA Platense, CA Lanús oraz Defensores de Cambaceres Ensenada.