Alberto Calvo Ullastres
Alberto Calvo Ullastres (urodzony 15 stycznia 1914 w Madrycie, zmarł 15 listopada 2001 tamże) był hiszpańskim ekonomistą, prawnikiem oraz działaczem politycznym. Pełnił funkcję ministra gospodarki w latach 1957–1965, a następnie został hiszpańskim ambasadorem w EWG. Jest również autorem planu liberalnych reform gospodarczych.
Życiorys
Ukończył studia z zakresu prawa i ekonomii na uniwersytecie w Madrycie. Brał udział w wojnie domowej w latach 1936–1939, wspierając frankistów jako niższy oficer w wojskach inżynieryjnych. Otrzymał kilka odznaczeń wojskowych. Od 1940 roku był członkiem Opus Dei. Po zakończeniu konfliktu obronił pracę doktorską w dziedzinie prawa i dołączył do Instytutu Ekonomii w Wyższej Radzie Badań Naukowych. Z jego inicjatywy powstał na uniwersytecie madryckim Wydział Ekonomii i Nauk Politycznych. Przez kilka lat był profesorem ekonomii i finansów w Centrum Studiów uniwersytetu madryckiego oraz Historii Gospodarczej w Instytucie Społecznym Leona XIII. W lutym 1957 roku objął stanowisko ministra gospodarki.
Ullastres opracował i zrealizował program liberalnych reform gospodarczych, znany jako plan stabilizacyjny, który przyczynił się do długotrwałego wzrostu gospodarki Hiszpanii. W latach 1965–1976 był pierwszym hiszpańskim przedstawicielem w EWG. W tym okresie Hiszpania przystąpiła do MFW, GATT oraz Banku Światowego. Od 1986 roku działał w sektorze bankowym, pracując w Banco Bilbao jako rzecznik praw konsumentów. Był autorem licznych opracowań dotyczących historii gospodarczej oraz polityki monetarnej.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Biografia Alberto Calvo Ullastresa (hiszp.)
