Alberto Tridente (ur. 29 stycznia 1932 w Venaria Reale, zm. 24 lipca 2012 w Turynie) był włoskim politykiem oraz działaczem związkowym, który pełnił funkcję posła do Parlamentu Europejskiego oraz Izby Deputowanych.
Życiorys
Urodził się w ubogiej rodzinie, gdzie zdobywał wykształcenie w szkole realnej oraz na kursach zawodowych. W młodości był aktywny w organizacji Azione cattolica i zaangażował się politycznie po stronie chadeków. Początkowo pracował w rolnictwie, a od 1945 roku w lokalnych fabrykach zajmujących się produkcją wyrobów drewnianych i metalowych. Przez wiele lat był aktywnym członkiem sekcji pracowników branży metalowej Włoskiej Konfederacji Pracowniczych Związków Zawodowych, a w latach 1968–1973 pełnił funkcję sekretarza krajowego, wcześniej będąc sekretarzem w Turynie. Działał także w Federazione lavoratori metalmeccanici, gdzie w latach 70. odpowiedzialny był za sprawy międzynarodowe. Angażował się w współpracę z związkami z Ameryki Południowej oraz międzynarodowymi centralami. W 1973 roku przeniósł się do Rzymu.
W 1984 roku bez powodzenia ubiegał się o mandat w Parlamencie Europejskim jako bezpartyjny kandydat z listy Demokracji Proletariatu. W maju 1985 został wybrany do rady regionu Piemont, a 24 września 1985 objął mandat eurodeputowanego w miejsce Emilio Molinariego. W Parlamencie Europejskim przystąpił do Grupy Tęcza i był członkiem m.in. Komisji ds. Stosunków Gospodarczych z Zagranicą oraz Komisji ds. Rozwoju i Współpracy. W 1987 roku bezskutecznie kandydował do krajowego parlamentu, jednak zasiadał w nim od 16 do 21 maja 1991 jako zastępca Franco Calamidy. W późniejszym czasie został prezesem organizacji non-profit Hydroaid i współpracował z różnymi organizacjami pozarządowymi. Dołączył również do Partii Demokratycznej.
Dwukrotnie żonaty, miał troje dzieci.
