Alberto Terrile

Alberto Terrile (urodzony 11 marca 1961 w Genui) to włoski fotograf, który zdobył uznanie głównie we Francji, Włoszech oraz Stanach Zjednoczonych dzięki swojemu cyklowi o Aniołach. Oprócz fotografii, działa również w obszarach takich jak teatr, muzyka i reklama. Jego twórczość koncentruje się na czarno-białych portretach, za które zdobył liczne nagrody. Wśród jego znanych portretów znajdują się obrazy Corrado Rustici, Dee Dee Bridgewater oraz Ute Lemper. Terrile wystawiał swoje prace w takich miastach jak Mediolan, Rzym, Paryż, Avignon, Chicago, Montreal i Toronto.

Życiorys

Alberto Terrile urodził się w Genuie w rodzinie o średnio-mieszczańskich korzeniach. Od najmłodszych lat interesował się sztuką wizualną. Dorastał w swoim rodzinnym mieście oraz w Iola di Montese, małym miasteczku w Apeninach tosko-emiliańskich, gdzie jego rodzina posiadała wiejski dom. Różnice kulturalno-społeczne między tymi dwoma miejscami miały kluczowy wpływ na jego rozwój, zarówno społeczny, jak i artystyczny; to właśnie tam zrodziła się jego miłość do dzikiej i nienaruszonej natury, szczególnie lasów oraz gór.

Szkolne lata

W wieku 14 lat Terrile rozpoczął naukę w Liceum Artystycznym imienia „Nicoli Barabino” w Genui. Jego talent w kierunku malarstwa i sztuki nie był jeszcze dostrzegalny, co doprowadziło do tego, że w pierwszej klasie usłyszał sugestię, aby zrezygnował z nauki na rzecz poszukiwania bardziej stabilnej pracy. Mimo tego Terrile ukończył liceum, a dzięki wsparciu rodziców dostał się do Akademii Sztuk Pięknych w Genui.

W Akademii Terrile korzystał z kolegów jako modeli. Atmosfera buntu i chęć eksperymentowania sprzyjały jego twórczości, a on sam stworzył serie portretów w technice low key, w których dominowały prawie monochromatyczne barwy, z wyjątkiem czerwonych ust i niebieskich oczu. Ciała i twarze w tych zdjęciach wydają się być zanurzone w akwarium. Jego seria „Fluttuare” jest doskonałym przykładem jego wczesnego stylu.

W tym okresie jego zainteresowania były bardzo różnorodne, od malarstwa analitycznego, przez muzykę pop, po kolorową fotografię. Szczególną uwagę zwracają serie portretów „Calligrafie”, „Tracce” oraz „Segni”, które powstały w latach 1977-1979 i były realizowane na dużych powierzchniach, wideo oraz innych materiałach. Te dzieła, pod wspólnym tytułem Queste improbabili opere (Te niemożliwe dzieła), były prezentowane w Genui, Grosseto, Cosenzy i Bari. W latach 1979-1980 Terrile współpracował z kompozytorem Lucą Viale – Barbieri, tworząc partyturę na saksofon zatytułowaną Cromofonie.

Staż w Mediolanie

Po pomyślnym ukończeniu Akademii w 1984 roku, Terrile wypracował swój styl fotograficzny i rozpoczął staż w Mediolanie jako trzeci asystent znanego fotografa mody Paolo Gandoliego. W latach 80. Mediolan stawał się stolicą włoskich finansów i mody, co wiązało się z rosnącą korupcją w instytucjach. W tym czasie Silvio Berlusconi zaczynał swoją karierę jako przedsiębiorca budowlany i telewizyjny.

Jednak lata spędzone przez Terrile w Mediolanie nie były łatwe. Jego skromne podejście do życia i ludzi nie pasowało do mediolańskiego stylu życia. Po kilku latach wrócił do Genuy, zabierając ze sobą umiejętności techniczne, które zdobył u Gandoliego, ale odrzucił fotografię mody. W jednym z wywiadów po powrocie stwierdził: „Wydaje mi się rzeczą niemożliwą, że w sferze mody tylko czterech czy pięciu wielkich jest w stanie bezwarunkowo pokazywać swój punkt widzenia […] Wystarczy już tych amerykańskich twarzy […] Urodę można znaleźć w jakimkolwiek autobusie i nie ma potrzeby szukać jej w Los Angeles czy Londynie”.

W tym samym wywiadzie Terrile wyraził swoją miłość do kina, która miała ogromny wpływ na jego późniejsze prace. Mimo młodego wieku 25 lat, jego artystyczna wizja była już wyraźna: „dla mnie kino to Truffaut, Arthur Penn, Altman, Wenders […] Przypadkowość w moich pracach jest dla mnie relatywnie ważna, ale zawsze pod kontrolą”. Fotograf, według niego, jest w pewnym sensie artystą i rzemieślnikiem. Dodał również, że bycie artystą rzadko przynosi korzyści i od 1985 roku utrzymywał się jako profesjonalny fotograf.

Dojrzałość artystyczna

Powrót do Genuy oznaczał początek intensywnej kariery fotograficznej Terrile’a. W tych latach współpracował z artystycznym undergroundem Genuy, spotykając artystów różnych dziedzin, także spoza kręgu akademickiego. Nawiązał szczególną przyjaźń z Lorenzo Garaventa. W studiu Garaventy Terrile miał możliwość wykonania wielu portretów, które stały się jednymi z najważniejszych fotografii jego młodzieńczych lat. Warto zwrócić uwagę na jego umiejętność wykorzystania światła naturalnego i mocnego kontrastu, który uzyskiwał podczas wywoływania zdjęć. Terrile szczególnie dbał o ten proces, inspirując się artystą Stefano Grondoną.

Anioły

Terrile od najmłodszych lat fascynował się magią oraz wszystkim, co niewidoczne dla oka. To zainteresowanie znalazło odzwierciedlenie w jego stylu, często mrocznym, z dużym kontrastem i w odcieniach czarno-białych. Podczas nieudanej wizyty w Paryżu, Terrile zrozumiał, jak ważny jest czas, co doprowadziło do powstania serii Aniołów – mężczyzn i kobiet zawieszonych w powietrzu. Ta seria znana jest jako Sotto segno del angelo (Pod znakiem anioła).

Cykl Aniołów trwał przez 30 lat, a wcześniejsza seria „Fluttuare” może być uznana za prototyp. Do dziś Terrile średnio raz w roku produkuje jednego Anioła. Interpretacje i krytyka tej serii są obecne w wielu renomowanych czasopismach fotograficznych. Prace były wystawiane częściowo lub w całości w Berlinie, Avignon, Genuie i Mediolanie.

Krytyka

J.P. Giovanelli, La vitesse de liberation d’Alberto Terrile w Fluxus, kwiecień 1996.
Alberto Terrile: angeli w Photonews – Zeitung für Photographie, kwiecień 1997.
Paolo Castelli, Polvere d’angeli w Rivista del cinematografo n.3, marzec 1997.
Guido Festinese, Angeli giù dal paradiso w Il manifesto, sierpień 1998.
Andrea Jacchia, A livello degli angeli w Diario della settimana, 1998.
Nedjima Van Egmond, Alberto Terrile place le Petit Palais sous le signe de l’ange w La Provence, 1998.
Laure Bernard, La photographie des anges w Le Figaro, lipiec 1998.
Flavio Brighenti, Gli angeli sono fra di noi w Musica, 1998.
Ferruccio Giromini (bez tytułu) w Blue nr. 89, 1998.
David Crosby (bez tytułu) w Zoom nr. 27, lip/ago 1998.
Roberta Ridolfi w Segno – Rivista di attualità internazionali d’arte contemporanea nr. 167, mar/kwiecień 1999.
Viana Conti, Alberto Terrile, il Buster Keaton della fotografia w Frigidaire nr. 112, marzec 1990.
Annissa Defilippi, Per favore non chiamatelo il ritrattista degli angeli w Infonòpoli, 2009.

Wyróżnienia

1989 – nagroda za Portret roku przyznana przez Progresso fotografico
1994 – Excellence Standard Kodak European Gold Award
1995 – Excellence Standard Kodak European Gold Award

Publikacje i wystawy

Książki

1998 – Sous le signe de l’Ange, edizioni Petit Palais
2008 – Poeti Immaginati, edizioni La Lontra
2008 – Nel Segno dell’Angelo 1991/2008, edizione limitata per il Festival della Scienza di Genova
2012 – Sous le signe de l’Ange, Jacques Flament Editions

Wystawy osobiste

1986 – La morte piatta, Psyco club, Genova
1989 – Immagini dell’interruzione del movimento, Santa Maria di Castello, Genova
1991 – Il luogo del vero silenzio, Teatro Verdi, Genova
1992 – Figure d’artista, ritratti di artysti szwajcarskich, Museo di architettura e scultura ligure, Genova
1994 – Rabelais le sixieme livre, Centre Culturel Galliera, Genova
1995 – Rabelais le sixieme livre, Palazzo Tursi, Genova
1995 – Rabelais le sixieme livre, Stazione ferroviaria di Genova P. Principe, Genova
1995 – Paris 1992-1994, Centre Culturel Galliera, Genova
1995 – Angeli, a cura di Robert Jarmatz i Jolanda Darbyshire, PPS Galerie, Berlino
1998 – Sous le signe de l’ange, Musée du Petit Palais, Avignon
1998 – Sous le signe de l’ange, Galleria Bianca Pilat, Milano
2000 – Ritratti, a cura di Paola Lambardi, Terrazza Silva Plando, Milano
2003 – Ritratti/Cinema, Teatro Cargo, Genova
2004 – Cinema, Feltrinelli bookshop, Genova
2004 – Cinema (vol. 2), I tre Merli, Genova
2006 – Cinema, Centro Polivalente Sivori, Genova
2007 – Ritratti di Alberto Terrile 93/94/97, Centro Polivalente Sivori, Genova
2008 – Poeti Immaginati, Centro Polivalente Sivori, Genova
2008 – Nel Segno dell’Angelo, w ramach Science Festival di Genova

Wystawy kolektywne

1986 – Tra il dire e il fare, Bagni comunali S. Nazaro, Genova
1994 – Equinozio d’autunno, Castello di Rivara, Torino
1995 – Il viaggio in tutti i suoi aspetti, Fondazione G. Costa, Genova
1995 – Colore aperto, Loggia della Mercanzia, Genova
1995 – Red Ribbon, Palazzo Tursi – Club amici del cinema – Le Corbusier, Genova
1996 – Oeuvres & Lectures, Lavoir Moderne Parisien, Paryż
1996 – Atelier d’artista, Casa di Giorgione, Castelfranco Veneto
1996 – Nel segno dell’angelo, Chicago, USA
1997 – The angel in Contemporary Art, Toronto, Kanada
1997 – Sous le signe de l’ange, Montréal, Kanada
1997 – Il punto, Galleria Continua, San Gimignano
1997 – Oeuvres & Lectures/Salon Virtuel, Paryż
1998 – Angeli su Roma, Chiesa di S.Rita, Roma
1999 – Angeli su Roma, roof garden del Palazzo delle Esposizioni, Roma
2000 – Angeli e Angeli, Oratorio Madonna della Neve, Chiavari (Genova)
2000 – mostra per la presentazione di Riga due, Galleria Estatic, Torino
2000 – idem, Galleria Continua di San Gimignano
2000 – idem, triennale di arte sacra, Celano (L’Aquila)
2002 – Fantascienza e Agrestità, Il Campazzo, Modena
2003 – Corpi Liberi, Antico Palazzo della Pretura Castel Arquato, Piacenza
2003 – Italialainen Tilanne II, City gallery di Viitasaari, Finlandia
2003 – Fantasmi, Il Campazzo-Guiglia, Modena
2003 – L’Archivolto in Mostra fotografie di scena, Galleria Il Vicolo, Genova
2003 – Opere a 63° 05′ N 25° 54′ E, Liguria Spazio Aperto, Genova
2004 – FHARE, Il Campazzo-Guiglia, Modena
2004-2005 – Disegnare il marmo di Carrara, Palazzo Binelli, Carrara
2007 – Interrotti Transiti, Loggia della Mercanzia, Genova
2009 – Lettere, Biblioteca Berio, Genova
2010 – I grandi fotografi per i bambini, Museo di S. Agostino, Genova

Nauczanie

Kursy akademickie

Akademia Sztuk Pięknych w Genui
2004 – Fotografia e Luce, Accademia Ligustica di Belle Arti, Genova
2004 – La fotografia di scena, Accademia Ligustica di Belle Arti, Genova
2005 – Fotografia e Luce, Accademia Ligustica di Belle Arti, Genova
2005 – La fotografia di scena, Accademia Ligustica di Belle Arti, Genova

Inne kursy

1996 – L’immagine che racconta, Scuola Holden, Torino
1997 – kurs fotograficzny w Instytucie Sztuki w Aoście
1999 – Paesaggi dell’avvenuto passaggio, Ufficio Politiche Giovanili del Comune di Genova
2001 – Progettare la Realtà, Liceo Artistico Nicolò Barabino di Genova
1996 – Fotografare la scena, Teatro Cargo, Genova
2004 – Corso di Fotografia Creativa, Genova
od 2005 do teraz – Dai sali d’argento ai pixel, kursy roczne podstaw fotografii w „Centro Polivalente Sivori”, Genua