Alberto Nepomuceno (urodzony 6 lipca 1864 roku w Fortalezie, zmarły 16 października 1920 roku w Rio de Janeiro) był brazylijskim kompozytorem oraz dyrygentem.
Życiorys
Pierwsze kroki w muzyce stawiał ucząc się od swojego ojca, Vitora Nepomuceno. Następnie kontynuował naukę w Recife oraz Rio de Janeiro. W 1888 roku przeniósł się do Europy, gdzie studiował w Akademii Muzycznej św. Cecylii w Rzymie pod okiem Eugenio Terzianiego i Cesare’a de Sanctis, w Akademische Meisterschule oraz w Konserwatorium Sterna w Berlinie u Heinricha von Herzogenberga, Arnolda Kleffela i Karla Heinricha Ehrlicha. Szkolenie kontynuował w Wiedniu u Teodora Leszetyckiego oraz w Konserwatorium Paryskim u Alexandre’a Guilmanta. Po powrocie do Brazylii w 1895 roku, pracował jako nauczyciel organów w Instituto Nacional de Música w Rio de Janeiro. W 1896 roku objął stanowisko dyrektora Sociedade de Concertos Populares. W latach 1902 oraz 1906–1916 pełnił funkcję dyrektora Instituto Nacional de Música. W 1910 roku gościnnie dyrygował w Brukseli, Paryżu oraz Genewie.
Twórczość
Muzyczna twórczość Nepomuceno jest stylistycznie osadzona w XIX wieku i obejmuje tradycyjne gatunki zarówno wokalne, jak i instrumentalne. Reprezentował on narodowy nurt w muzyce, wykorzystując melodie z brazylijskiego folkloru muzycznego. Jako dyrektor Instituto Nacional de Música oraz Sociedade de Concertos Populares, propagował twórczość brazylijskich kompozytorów. Dzięki swoim pieśniom, w których korzystał z tekstów brazylijskich poetów, przyczynił się do ożywienia pieśni w języku portugalskim.
Ważniejsze kompozycje
(na podstawie materiałów źródłowych)
Przypisy
Linki zewnętrzne
O twórczości Alberto Nepomuceno można przeczytać w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project.
Loading ...