Alberto Moravia

Alberto Moravia, właściwie Alberto Pincherle (urodzony 28 listopada 1907 w Rzymie, zmarł 26 września 1990 tamże), był włoskim powieściopisarzem, nowelistą oraz dziennikarzem. Uznawany jest za jednego z najważniejszych pisarzy włoskich XX wieku.

Jego powieści, napisane tradycyjną, realistyczną oraz zwięzłą techniką, przede wszystkim ukazują losy jednostki w kontekście portretu społeczeństwa.

Życiorys

Debiutował powieścią Obojętni (Gli Indifferenti, 1929), w której przedstawiał moralny upadek mieszczaństwa, ukazując losy matki dwojga dzieci i opisując włoską burżuazję na progu epoki faszystowskiej. Jego powieść Konformista (Il Conformista, 1951) zdobyła dużą popularność, opowiadając o ludzkich postawach wobec reżimu Mussoliniego. Utwór ten został zekranizowany przez Bernarda Bertolucciego w 1970 roku (→Konformista). Moravia pisał głównie powieści psychologiczne i obyczajowe, krytykując przemoc, hipokryzję oraz skostniałe więzi międzyludzkie, które często redukowane były do sfery seksualnej.

Był autorem wielu głośnych powieści, z których wiele doczekało się ekranizacji. Jedna z jego książek, Dwie kobiety: Matka i córka (La Ciociara, 1957), została sfilmowana przez Vittoria de Sicę w 1960 roku z Sophią Loren w roli głównej (→Matka i córka). Moravia doskonale potrafił analizować psychologiczne aspekty postaci oraz realistycznie opisywać społeczeństwo. Jego dzieła o tematyce moralnej, często przesycone erotyzmem, przedstawiają surowy obraz włoskiego mieszczaństwa.

Inne znane powieści Moravii to m.in. Pogarda (Il disprezzo, 1954), której akcja toczy się w środowisku filmowców w Rzymie i na Capri, a która została przeniesiona na ekran przez Jeana Luca Godarda w 1963 roku (→Pogarda), Nuda (1960), Nieposłuszeństwo (1948), zbiór opowiadań Bought and Sold (1970), A Phallic Novel (1972) oraz zbiór esejów Which Tribe Do You Belong To?

Wydał również zbiory opowiadań, takie jak Opowiadania rzymskie (1954) oraz Raj (1970).

Był także znakomitym eseistą, a swoje poglądy na literaturę zaprezentował w książce Człowiek jako cel (1963).

W 1990 roku opublikowano jego autobiografię.

Moravia często podejmował tematy ilustrujące konflikt między kreacją a uczuciowością, związane z apatią oraz rozpaczą współczesnego człowieka. Jego postacie często traciły wiarę w jakiekolwiek wartości moralne. Jego powieść Mężowie i kochankowie (La Villa del venerdì) stała się podstawą scenariusza filmowego, a główną bohaterkę zagrała Joanna Pacuła (1992).