Alberto Mario „Pampa” Jorge Espósito (urodzony 1 stycznia 1950 w Villa Maza, zmarł 3 września 2024) był argentyńskim piłkarzem, który grał na pozycji ofensywnego pomocnika, a później zajął się trenowaniem.
Jorge, znany z talentu, opanowania i doskonałych umiejętności technicznych, przyszedł na świat i dorastał w Villa Maza, w pobliżu granicy z prowincją La Pampa, co przyczyniło się do jego przydomka. Jego ojciec, Tomás, pracował jako księgowy, a matka, Irene, była gospodynią domową. Ma również siostrę, Susanę. Był żonaty z Adelą Biscussi, a ich dwaj synowie, Gastón Paulo i Martín, urodzili się w meksykańskim Leónie; niestety, ich trzeci syn, Mauricio Alberto, zmarł w wieku siedmiu lat. Pierwsze kroki w piłce nożnej stawiał w lokalnym klubie Deportivo Maza, gdzie zadebiutował w drużynie seniorów w wieku trzynastu lat. Później uczęszczał do szkoły w Buenos Aires, gdzie za namową ojca spróbował swoich sił w testach dla zespołu Club Atlético Atlanta, lecz ich nie przeszedł.
Karierę piłkarską rozpoczął w Racing Club de Avellaneda, gdzie grał głównie jako rozgrywający w latach 1970–1975. W tym czasie zdobył wicemistrzostwo Argentyny w sezonie Metropolitano 1972. W sumie rozegrał 167 meczów w barwach Racingu, zdobywając 39 bramek. Następnie za 12 tysięcy dolarów przeniósł się do Meksyku, gdzie kontynuował swoją piłkarską karierę. Jego pierwszym zespołem w tym kraju był Club León, w którym zadebiutował w meksykańskiej Primera División 2 listopada 1975, w przegranym 0:1 meczu z Zacatepec. Swojego pierwszego gola zdobył 4 stycznia 1976 w wygranym 3:1 meczu derbowym przeciwko Unión de Curtidores. Kolejnym klubem, w którym grał, był stołeczny Atlante FC. W 1978 roku przeniósł się do Tampico Madero FC, gdzie spędził rok, a następnie wrócił do León. W 1982 roku podpisał kontrakt z beniaminkiem Primera División, CF Oaxtepec, gdzie w sezonie 1982/1983 zdobył tytuł wicekróla strzelców ligi meksykańskiej, zdobywając 21 bramek w 32 meczach i ustępując jedynie swojemu rodakowi, Norberto Outesowi.
W 1971 roku, jako członek reprezentacji Argentyny, Jorge uczestniczył w Igrzyskach Panamerykańskich w Cali, gdzie drużyna zdobyła złoty medal w turnieju piłkarskim. W 1978 roku został powołany przez selekcjonera Césara Luisa Menottiego do wstępnej kadry czterdziestu zawodników na Mistrzostwa Świata w Argentynie, gdzie gospodarze ostatecznie zwyciężyli, jednak nie znalazł się w ostatecznym składzie na turniej.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej powrócił do Argentyny, gdzie rozpoczął pracę jako trener, zaczynając od lokalnych klubów. W 2000 roku, po odejściu Gustavo Costasa, tymczasowo objął funkcję trenera swojego macierzystego klubu, Racing Club de Avellaneda. Później został zaproszony przez swojego rodaka i byłego kolegę z drużyny Oaxtepec, Ricardo La Volpe, do meksykańskiego zespołu Deportivo Toluca, gdzie pełnił rolę koordynatora szkolenia drużyn młodzieżowych. W grudniu 2002 roku, po odejściu Lavolpe do pracy z reprezentacją oraz rezygnacji jego następcy, Wilsona Graniolattiego, został pierwszym trenerem klubu w kluczowym momencie sezonu Apertura 2002, przed półfinałowym dwumeczem w fazie play-off. Ostatecznie jego drużyna dotarła do finału, gdzie pokonała Morelię łącznym wynikiem 4:2 (0:1, 4:1) i zdobyła mistrzostwo Meksyku. W 2003 roku odniósł również sukces w Pucharze Mistrzów CONCACAF, najważniejszych rozgrywkach północnoamerykańskich. W czerwcu 2003 roku przedłużył kontrakt z Tolucą o rok, jednak pozostał na stanowisku trenera tylko przez cztery miesiące, do września, kiedy to został zastąpiony przez Ricardo Ferrettiego, mając na koncie 17 zwycięstw, 6 remisów i 11 porażek w lidze.
W sierpniu 2009 roku Jorge objął stanowisko trenera gwatemalskiego klubu Club Xelajú MC, z siedzibą w Quetzaltenango. Prowadził zespół bez większych sukcesów do marca 2010 roku, kiedy to zrezygnował z powodu konfliktu z zarządem. Jego bilans wyniósł 16 zwycięstw, 7 remisów i 6 porażek.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Statystyki na BDFA (hiszp.)
Statystyki na MedioTiempo (hiszp.)