Alberto Górriz

Alberto Górriz Echarte

Alberto Górriz Echarte (urodzony 16 lutego 1958 w Irun) to hiszpański piłkarz z Kraju Basków, który występował na pozycji środkowego obrońcy oraz defensywnego pomocnika.

Kariera klubowa

Górriz przyszedł na świat w San Sebastian. Swoją karierę piłkarską rozpoczął w klubie San Sebastian CF. W 1978 roku dołączył do pierwszej drużyny Real Sociedad, a 8 kwietnia 1979 roku zadebiutował w Primera División podczas wyjazdowego meczu z Rayo Vallecano, który zakończył się wynikiem 4:0. W 1980 roku, jako rezerwowy, zdobył wicemistrzostwo Hiszpanii, a w sezonie 1980/1981 stał się kluczowym zawodnikiem Realu, prowadząc drużynę do pierwszego w historii tytułu mistrza kraju. W następnym roku zadebiutował w Pucharze Mistrzów, a jego zespół po raz drugi z rzędu zajął najwyższe miejsce w lidze. W kolejnych sezonach Alberto nie odnosił większych sukcesów aż do 1987 roku, kiedy to zdobył swój pierwszy Puchar Hiszpanii. W 1988 roku został wicemistrzem kraju. Sezon 1992/1993 był jego ostatnim w zawodowej karierze, a ostatni mecz ligowy rozegrał 13 czerwca 1993 roku przeciwko CD Tenerife (wynik 3:1). Zakończył karierę piłkarską w wieku 35 lat, a dla Real Sociedad wystąpił łącznie w 461 meczach, zdobywając 14 bramek.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Hiszpanii Górriz zadebiutował 16 listopada 1988 roku w wygranym meczu 2:0 z Irlandią. W 1990 roku został powołany przez Luisa Suáreza do drużyny na Mistrzostwa Świata we Włoszech, gdzie zagrał w czterech spotkaniach: z Urugwajem (0:0), z Koreą Południową (3:1), z Belgią (2:1), w którym zdobył bramkę, oraz w przegranym meczu 1/8 finału z Jugosławią (1:2). Był to jego ostatni występ w kadrze narodowej, w której rozegrał 12 meczów i strzelił jednego gola.