Alberto Gori OFM
Alberto Gori, arab. ألبيرتو جوري (urodzony 9 lutego 1889 w San Piero Agliana we Włoszech, zmarł 25 listopada 1970 w Jerozolimie) – arcybiskup katolicki, łaciński patriarcha Jerozolimy, były Kustosz Ziemi Świętej, franciszkanin.
Życiorys
Alberto Gori przyszedł na świat w San Piero Agliana, w prowincji Pistoia. Był członkiem toskańskiej prowincji franciszkanów pod wezwaniem św. Bonawentury. Święcenia kapłańskie otrzymał 19 lipca 1914 w San Miniato al Tedesco. W czasie I wojny światowej służył w armii włoskiej. Po zakończeniu wojny został wysłany przez swoich przełożonych do Palestyny, gdzie rozpoczął pracę w Kustodii Ziemi Świętej.
W Ziemi Świętej najpierw pracował w bazylice Bożego Grobu w Jerozolimie, a następnie w Aleppo w Syrii, gdzie był dyrektorem szkoły. W 1937 roku został wybrany przez definitorium generalne zakonu franciszkańskiego na Kustosza Ziemi Świętej. Sprawował tę funkcję w trudnym czasie II wojny światowej. Brytyjczycy, którzy posiadali mandat w Palestynie, nie usunęli go ze stanowiska, mimo że jako Włoch powinien był być internowany lub wydalony z Bliskiego Wschodu. Gori nie wzbudzał jednak żadnych podejrzeń. Jako Kustosz zainicjował odbudowę sanktuariów Nawiedzenia w En Kerem (gdzie został uwieczniony na fresku w ołtarzu głównym) oraz Cudu Wskrzeszenia w Na’in. Przyjął również tereny ofiarowane Kustodii na Górze Błogosławieństw nad Jeziorem Genezaret oraz w okolicach Wzgórz Hittin. W 1937 roku zainaugurował nowe mozaiki na Kalwarii w bazylice Bożego Grobu w Jerozolimie, a rok później zbudował budynek seminaryjny na Górze Tabor.
Jako Kustosz Gori umożliwił przeprowadzenie wykopalisk archeologicznych w En Kerem (św. Jan na puszczy), Emaus (arab. El-Qubejbeh) oraz w Betanii (arab. Lazarie). W jego kadencji powstały misje w Ink Zik (Ghassanieh) i Halluz w Syrii, a także zainicjowano Dzieło Misji wśród Koptów w Egipcie. Gori pełnił również rolę mediatora w konflikcie arabsko-izraelskim po II wojnie światowej i zabiegał o prawo do wolności wyznania dla chrześcijan u rządu Izraela. W 1947 roku gościł w bazylice Bożego Grobu byłego wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych, Henry’ego Wallace’a. W latach 1947-1949 pełnił funkcję Wielkiego Mistrza Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie.
W 1949 roku Gori został wybrany na łacińskiego patriarchę Jerozolimy. Jego oficjalny ingres do Jerozolimy miał miejsce 18 lutego 1949 roku. Jako patriarcha utworzył wiele nowych parafii, w tym w Beit Sahur, Gazie, Nour, Irbed oraz Khirbeh. Przyczynił się także do rozwoju kongregacji żeńskiej Sióstr Świętego Różańca, budując dla nich osiem nowych klasztorów. Brał udział w Soborze Watykańskim II.
Patriarcha Gori zmarł 25 listopada 1970 roku w Jerozolimie. Został pochowany w kaplicy św. Józefa w podziemiach Konkatedry Najświętszego Imienia Jezus w Jerozolimie.
Przypisy
Bibliografia
Basilio Talatinian OFM, I custodi di Terra Santa dal 1937 al 2004. Appendice agli Acta Custodiae Terrae Sanctae per la ricorrenza del 50º anniversario dell’edizione degli stessi ACTA (1956 – 2005), Jerozolima 2005, str. 3-20.
Loading ...