Alberto Di Chiara

Alberto Di Chiara (ur. 29 marca 1964 w Rzymie) to włoski piłkarz, który występował na pozycji lewego obrońcy lub pomocnika.

Kariera klubowa

Di Chiara rozpoczął swoją karierę w klubie AS Roma, gdzie zadebiutował w sezonie 1980/1981. W tym czasie rozegrał jednak tylko jeden mecz, co ograniczyło jego wkład w zdobycie wicemistrzostwa Włoch oraz Pucharu Włoch. W sezonie 1981/1982 zagrał zaledwie trzy razy, po czym latem przeszedł do drugoligowej Reggiany. W tej drużynie szybko zyskał miejsce w podstawowym składzie. W 1983 roku zmienił klub na US Lecce, gdzie grał na pozycji pomocnika. Szczególnie udany był dla niego sezon 1984/1985, kiedy to zdobył 6 bramek (co było jego najlepszym wynikiem w karierze) i pomógł Lecce awansować z Serie B do Serie A. W najwyższej klasie rozgrywkowej Lecce jednak nie spisało się najlepiej, zdobywając tylko 16 punktów i zajmując ostatnie, 16. miejsce.

Po spadku Lecce do drugiej ligi, Di Chiara przeniósł się do Fiorentiny, gdzie spędził pięć sezonów, rozgrywając ponad 130 meczów, lecz nie odnosząc większych sukcesów. W 1991 roku dołączył do Parmy, gdzie już w swoim pierwszym sezonie zdobył Puchar Włoch. W 1993 roku z kolei triumfował w Pucharze Zdobywców Pucharów, biorąc udział w zwycięskim finale z Royal Antwerp FC (3:1). W tym samym roku zdobył również Superpuchar Europy. W sezonie 1994/1995 Di Chiara osiągnął kolejny sukces z Parmą, zdobywając Puchar UEFA, w którym zagrał w obu meczach przeciwko Juventusowi. Ostatnim sezonem w jego karierze był 1996/1997, kiedy to grał w AC Perugia.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Włoch Di Chiara zadebiutował 31 maja 1992 roku w towarzyskim meczu z Portugalią, który zakończył się remisem 0:0. Łącznie wystąpił w 7 meczach w barwach narodowych.