Alberto Ascari (urodzony 13 lipca 1918 w Mediolanie, zmarły 26 maja 1955 na Autodromo Nazionale di Monza) był włoskim kierowcą wyścigowym, który dwukrotnie zdobył tytuł mistrza Formuły 1.
Życiorys
Początki kariery
Alberto Ascari przyszedł na świat w Mediolanie, a jego pasja do wyścigów zrodziła się dzięki ojcu, Antonio Ascari, który był kierowcą wyścigów Grand Prix w latach 20. XX wieku, rywalizując z zespołem Alfa Romeo. Niestety, Antonio zginął w 1925 roku podczas Grand Prix Francji.
W młodości Alberto brał udział w wyścigach motocyklowych, a następnie wstąpił do prestiżowego Mille Miglia, związane z wyścigami samochodowymi Ferrari, gdzie ostatecznie przeszedł do rywalizacji w wyścigach samochodowych.
Jego kariera została przerwana przez II wojnę światową, po której rozpoczął starty w Grand Prix z zespołem Maserati. Jego kolega z zespołu, Luigi Villoresi, stał się jego mentorem oraz przyjacielem. Alberto zdobył swoje pierwsze Grand Prix w San Remo (Włochy) w 1948 roku, a w następnym roku powtórzył ten sukces w tym samym wyścigu. Po dołączeniu do Ferrari, z Villoresim u boku, wygrał kolejne trzy wyścigi.
Formuła 1
Pierwszy oficjalny sezon Formuły 1 miał miejsce w 1950 roku. Zespół Ferrari zadebiutował w Grand Prix Monako z Ascarim, Villoresim i Raymondem Sommerem w składzie. Ascari ukończył wyścig na drugiej pozycji. W tym samym sezonie zajął 2. miejsce w inauguracyjnym wyścigu Formuły 1 na torze Monza we Włoszech, kończąc sezon na 5. miejscu w klasyfikacji. Jego pierwsze zwycięstwo w Grand Prix Formuły miało miejsce w sezonie 1951 na torze Nürburgring w Niemczech, a drugie odniósł na Monzy.
Po sukcesach w Europie, Enzo Ferrari zapewnił Albertowi samochód do wyścigu Indianapolis 500. Był on jedynym europejskim kierowcą w historii tego wyścigu Formuły 1, jednak jego przygoda zakończyła się po 40 okrążeniach. To był jedyny wyścig, którego nie wygrał w tym sezonie. W roku 1952 Ferrari z Ascarim dominowało, zdobywając sześć z siedmiu wyścigów w Europie oraz osiągając najszybsze okrążenia w tych sześciu wyścigach.
Na początku sezonu 1953 Alberto wygrał trzy pierwsze wyścigi, co dało mu łącznie dziewięć zwycięstw z rzędu. Jego seria zakończyła się na 4. miejscu we Francji, gdzie głównymi rywalami byli kierowcy Ferrari i Maserati. W tym roku zdobył jeszcze dwa zwycięstwa, co pozwoliło mu na zdobycie drugiego tytułu mistrzowskiego.
W sezonie 1954 wystartował w czterech wyścigach, jednak nie ukończył żadnego z nich. Dwa razy zawiodły go samochody Maserati, a raz Ferrari i Lancia. Zdobył jednak 1,14 punktu za dwa najszybsze okrążenia (siedmiu kierowców otrzymało po 0,14 punktu za ustanowienie najlepszego czasu okrążenia w Grand Prix Wielkiej Brytanii). W tym samym roku Ascari wygrał wyścig Mille Miglia.
Śmierć
W sezonie 1955, podobnie jak w ostatnim wyścigu poprzedniego roku, reprezentował barwy zespołu Scuderia Lancia. W dwóch wyścigach, w których brał udział, nie zdołał dojechać do mety. W drugim, który odbył się w Monako, rozbił swój samochód o przystań i wpadł do wody. Tydzień później, 26 maja, testował nowy samochód Ferrari na torze Monza, gdzie zginął w wypadku na jednym z ciasnych zakrętów. Jego śmierć pozostaje do dziś nie do końca wyjaśniona. Zakręt, w którym zmarł, przekształcono później w szykanę noszącą jego imię – Variante Ascari.
Alberto Ascari spoczywa obok swojego ojca na cmentarzu Cimitero Monumentale w Mediolanie.
W 1992 roku został wprowadzony do Międzynarodowej Hali Sław Motocyklowych.
Wyniki
Podsumowanie
Formuła 1
Uwagi
Bibliografia
Alberto Ascari. f1ultra.pl. [dostęp 2012-03-17]. (pol. • ang.).
ALBERTO ASCARI. ddavid.com. [dostęp 2012-03-17]. (ang.).
Loading ...