Albertino Mussato (urodzony w 1261 roku w Padwie, zmarł 31 maja 1329 roku w Chioggii) był włoskim poetą.
Życiorys
Urodził się w ubogiej rodzinie. W młodym wieku stracił rodziców i musiał zająć się młodszym rodzeństwem – miał dwóch braci i siostrę. Na początku swojej kariery zarabiał, przepisywując książki dla studentów uniwersytetów. Potem został notariuszem. Ożenił się z córką Guglielma Lemiciego, wpływowego lichwiarza z Padwy. Od około 1310 roku zaczął pełnić istotną rolę w polityce miasta. Kiedy rodzina Careara zdołała zniszczyć potęgę Lemicich, Mussato został zmuszony do wygnania w 1325 roku.
Mussato jest znany jako autor tragedii Ecerinis (1314–1315), w której przedstawia losy Ezzelino III da Romano, władcy Trevignano. Utwór inspirowany był dziełami Seneki i stał się źródłem inspiracji dla wielu dramatów włoskich z XIV i XV wieku. Sam Mussato zdobył laur poetycki za Ecerinis, będąc drugim poetą po Petrarce, który otrzymał to wyróżnienie.
Przypisy
Bibliografia
M. Maślanka-Soro, Powrót Melpomeny. Tragedia włoska od średniowiecznego odrodzenia po renesansowy rozkwit, Kraków 2013.
Medieval Italy: An Encyclopedia, t. 1, red. Christopher Kleinhenz, Nowy Jork 2004, s. 11.