Albertino Bragança (urodzony 9 marca 1944 roku w São Tomé) to pisarz oraz polityk z Wysp Świętego Tomasza i Książęcej.
Życiorys
W 1964 roku wyjechał do Portugalii, gdzie kształcił się w dziedzinie elektrotechniki na Uniwersytecie w Coimbrze. Po powrocie na São Tomé w 1976 roku, podjął pracę jako nauczyciel języka portugalskiego. W latach 1984-1991 był zatrudniony w Ministerstwie Edukacji. Jako członek Movimento Democrático das Forças da Mudança-Partido Liberal (MDFM-PL), w latach 1991-1992 pełnił funkcję ministra obrony w rządzie premiera Daniela Limy dos Santos Daio. W 1992 roku objął urząd ministra spraw zagranicznych w rządzie premiera Norberto d’Alva Costa Alegre, wykonując tę funkcję do 1994 roku. 8 kwietnia 2002 roku został wybrany do Zgromadzenia Narodowego (Assembléia Nacional) i ponownie pełnił rolę posła po wyborach z 18 maja 2006 roku, reprezentując okręg wyborczy Água Grande.
Od 1985 roku jest jednym z założycieli oraz sekretarzem generalnym União dos Escritores e Artistas São-tomenses (UNEAS), czyli Krajowego Związku Pisarzy i Artystów Wysp Świętego Tomasza i Książęcej.
18 maja 2021 roku w sali konferencyjnej biblioteki narodowej odebrał nagrodę literacką im. Guerra Janguieiro, przyznawaną od 2017 roku. Albertino Bragança jest pierwszym pisarzem posługującym się językiem portugalskim, który zdobył tę nagrodę.
Twórczość
- 1985: Rosa do Riboque
- 2005: Um Clarão Sobre a Baía
- 2011: Aurélia de Vento
- 2014: Preconceito & outros contos
- 2017: Ao cair da noite
Nagrody
- 2021: Prémio Literário Guerra Junqueira Lusofonia (Nagroda Literacka imienia Guerra Junqueiro).
Przypisy
